Giovanni Cerutti/Canson/Coni ti 't ses la pì bela

Da Wikisource.

Artorn


CONI TI 'T SES LA PÌ BELA[modifiché]

1981, parole e musica di Aldo Regolo, Mondino, Bruno De Zulian. (Ho ricavato lo spartito musicale dall’ascolto del disco a 45 giri edito nel 1981 per la “StraConi”).


Da Bisàota a Bec d’Orel, guarda 'n po’ coma l’é bel,
sta pianura 'd Gess e Stura, da guardé con tanta cura.
Tanto bin ti 't la conòsse, che con j’euj bin bin sarà,
ti 't l’imagini, a l’é là, con soe piasse e sò cioché.

(Rit.) Coni ti ’t ses la pì bela, ti ’t ses la mia sità,
la ca dle mie masnà, tante speranse e sagrin.
Stèila dla Provincia Granda, rica dë stòrie e d’onor,
tra le montagne e la Langa, veuj dete tut ël mè amor!

Mie montagne, dòp ël Borgh, mi vë s-ciàiro anche da lord,
e da j’Àngej a Cors Nissa, mi am ne perdo nen na stissa.
Con sta fiòca ch’a sbërlusa, e sto sol che squasi a brusa,
mi am n’ambato 'd tut ël rest, basta mach ch’a dura 'n pess! (Rit.)