Feuje 'd brassabòsch

Tuti ij mè seugn a son parèj dle feuje
ëd brassabòsch ch’a meuiro ancora vërde
dësmentià an mes le pàgine d’un lìber.

O man ch’i cheuje viv ël frut dla vita
E ch’im consoli 'nt j’ore dlë sconfòrt,
mi iv serco, o man, sugnand una carëssa.

Parèj d’un ëstorm ëd colomb servaj
d’otugn a passo le giornà seren-e
e a lasso 'n ragg ëd sol andrinta ël cheur…

(tratto da: Feuje ëd brassabòsch, Piemontèis Ancheuj, Turin, 1994)

N’arcòrd ëd coj piasos, che 'l poeta piemontèis Giovanni Calchera (1907-1994) a l’ha lassane. Oltre che l’Amor për la montagna ardìa, na ven-a seren-a 'd dossa bontà e na giusta armonìa religiosa, dantorn a la vita e al sò brandé.”…Mi i penso a la Tua man, che i sento ancora a vivi come 'l tò cheur ant la mia man…”