Gionin Magnani/Dosman Dosman

Dosman, dosman...

Dosman, dosman, co 'l tòni macià d'euli
i sarerai la pòrta... A-i rësterà
'nt la bòita 'n moviment, col amor seuli
'd coreje ch'a sghijo 'n sij volant scaudà.

'Nt l'anfiura nèira 'd cole quat muraje
ambibìe 'd sudor e 'd soferense,
lë sgarì dël fer e 'l mordion dle maje
faran sente soa vos a la partensa.

Un bàudro neuv, na sfilsa d'ovrié
për nen fé dëstissé col feu anviscà.
Antlora ij calerai giù dal senté
e parèj dël piemontèis ch'a fà la vià
anviterai mia ànima a torné
dosman, dosman... con col tòni macià.