Gianni Biglia/La Castegna
La castegna[modifiché]
Chissà chi l'he piantala sta castegna
che dès l'è àuta e granda 'mé na ca,
quand j'hen pistaghe sui radis la tèra
a tènla driccia chissà chi l'é jotà...
L'è stacc forse na masnà grand ma na spana
che 'l grand l'é piasse dré pròpe col di
par pianté sta castégna su 'nt la vigna,
"Vèn joteme, l'he dicc, la piant par tì":
e dòp j'hen turna 'nsèma 'n primavera
par voghe ij but ch'a j'ero già spontà...
poi par al grand l'hen droà j'asse 'd pobbia...
ma 'ntant la soa castégna l'è restò,
e l'he sèmp butà ij fòje a l'ora giusta
e nich par passaròit e cardelin
e canson ad mondaj càude 'nt la péla
par fé ligrìa con na bota 'd vin,
'ntant la vita l'è scrigghe su la scòrsa
con la caligrafìa di stagion:
ògni tant dòp la firma d'una lòsna
na fiora nòva par cambié crion...
e céla l'è 'ncò lì fòrta e robusta
ch'la slarga ij risse par ij mie masnò,
tamme na man con dinta na sorprèisa
tamme 'n regar ch'al riva dal passà...
... sicur, quant che 'l vent sòra ij radis
fra cènt agn al farà la soa ghignada,
gh' sarà n'arbut ch'l'arbuta... an Paradis.