Gianfranco Baron/Quand a cascà 'n pont
Quand a cascà 'n pont
[modifiché]A l'é drochaie 'n pont s-ciancand j'ale dla vita
j'é certi di ch'at segno e at resto nt la memòria
quand a drochè a son le toe certësse 'd la vita
e j' ombre 'd coj ricòrd, ch'at cambio la stòria.
Le robataie trope vite e ora at resta la rabia,
guardand an giù la gent 'n col castel ëd sabia.
A son fërmasse sël pont ij seugn dla pòvra gent
le passion, le glòrie, le abission... tute dësperse
ora còsa ch'a resta 'l maleur, d'afan e dë spavent
a l'é calaie l'ombra dla mòrt su col' ànime pèrse.
Sël pont tombà, tante stòrie a son ancrosiasse,
e j' ombre sël mond a son diventà pi s-ciasse.