Gianfranco Baron/Nòno, conteme na fàula
Nòno conteme 'na fàula
[modifiché]La stòria le bela fà piasì contela.
A i era 'n cit con sò pare e mare....
Tant' ani fà a l'é rivaje 'na famija
con ël treno da lontan a son partì,
a l' han butà da part la nostalgìa
pien de speranse sercand ' avnì.
Ël pare a fasìa 'd mëstè 'l ciavatin,
con ij fil la trà për cusì ij scarpon
e a le sòche le broche e ij ciapin
sensa lagne 'dcò n cole situassion.
La mare 'nt 'l sëbròt a fasìa la lessìa
e arzentàva 'nt la vasca dla borgià
ant 'na giornà ch'a l'era mai pì finìa
con la fiducia che 'n di a cambierà.
A vivio ant 'na stansa scura e mufìa
për lavesse a dovravo l'aqua nt catin
en cusin-a vzin al potagè a së strensìa
ël calor a-j mancava pa as vorìo bin.
Peui coma tute le fàule n pò 'd boneur
en travaij sicùr ant le stabiliment
e alora 'dcò a lor le slargasse 'l cheur
e la vita a l'ha piaije nautr andament.
Costa a l'é 'na fàula veija d'anlora
lë specc ëd mia vita da vive ancora.