Gianfranco Baron/Ca d'arpòs

Ca d'arpòs

Ca d'arpòs, ël tò còrp at pòrta a l'ùltima rivera,
la fòrsa ëd difende la toa indipendensa a l'é finìa
e quand at goerna tò slans; la fòrsa 'd na furmìa,
mach alora va!, quand j'ani a influisso an manera.

Purtròp a l'é la veciaja che col temp at porta 'l cont
la vision ëd le còse at ciapo tuta n'àutra dimension,
slontanl-a tant ch' it peule, sercha neuve emossion
mach alora va! Sol, përchè it capisse pa pì 'l mond.

La veciaja còsa bela! S'at governa la ciairëssa
ëdco dëdnans a le tribulassion, ch'a-i son an vita,
la ment a veul na gòj e na speransa bele cita,
come se 'l temp a fussa ancora ant la soa pienëssa.

Bruta còsa la veciaja! S' a l'é perde la lus ëd j' éuj
quand purtròp it sas pa pì, che di, a sia ancheuj.