Giampiero Cavarero/Alba
Alba
[modifiché]Mentre che ‘l sol ancor a durmìa,
ël cel a l’é sghijà sla tera
carëssand con man ëd nébie lingere,
ponte sutile ‘d pin frissonant…..
con corsa grassiosa për senté antòrzù,
dosman a l’ha basà sclin-e sorgiss
ch’a canto gioiose
l’orassion ëd la vita ch’a s’anandia…..
peui, lest, a l’é scapass-ne antorn al mond
anvlupàndlo con na velëtta d’azur
ch’a së spatara s’jonde dël mar……….