Franco Antonel/Teresin-a

Teresin-a

Teresin-a a l’ha ’n problema, a l’ha la bigieuja ch’a spussa ’d siola e për sta rason sì a riess nen a trové ’n moros. Alora a va ’nt n’agensìa matrimonial e a-jë spiega sò problema al padron ch’a-j dis: «Ch’as preòcupa nen! I l’hai pròpi la përson-a giusta ch’a fà për chila! A l’é fin-a ’n bel òm ch’a l’ha mach un cit difet al nas: a sent nen j’odor.» «Speroma ’n bin, përchè mi i son pròpi tant sagrinà.» Parèj a-j lo fà conòsse, ij doi as piaso, as buto ansema e as mario. La prima neuit, quand ch’a l’é ora ’d fé cole ròbe là, chiel a buta soa testa ’n mes a le gambe ’d chila, peui as tira sù e a-j dis: «Scusme... im n’ancalo nen a ciametlo... ma, miraco, a l’é pa ch’it l’has la bigieuja ch’a spussa ’d siola?» «Embé, sì, ma ti ’t dovìe nen avèj un cit difet al nas ch’at fasìa nen sente j’odor?» «Eh! An efet i sento nen j’odor, ma ’l fàit a l’é che pròpi adess ij mè euj a l’han ancaminà a pioré.»