Fabrizio Pignatelli/La botega dël bëcché
La botega dël bëcché
[modifiché]A-i son dij marmo gris dantorn al banch
e lë scandaj d’oton, na maravija!
A-i é ’l cicin an mostra, lì ’n sij fianch
e di suvaman pendù, vej ëd famija…
Da-dré ’l bëcché a parla e taja ’d fëtte
fà j’anchin al fomne, con le man rosse
a pèisa ij tòch e ’ncarta le cotlëtte
a deuvra dij cotlass, sensa tajesse!
’ntant ch’a conta l’ùltima notissia
o mej ch’a strija ij giugador dël Tòr
për l’ùltima partìa ’ndà ’n dësgrassia…
A nëttia la botega an armonìa
e sò mësté a foson-a come l’òr.
Dis lòn ch’it veule, ma l’é na poesìa!