Brase e vin cheuit

«…A j’ero le fomne ch’a mnavo la dansa për preparé tuti j’ingredient, visadì, la fruta sernùa, le dròghe, ij paireuj polìd, ij camison ëd càuna a maja gròssa, da peui filtré la cheuita, ij vasèt e le bote dal còl gròss, për archivié la facenda. J’òm ëd cassin-a, generalment a preparavo ’l feu e butavo a disposission ij sëbber con ij most d’uva pen-a torcià. A j’andasìa un gran bel maciron ëd bòsch sèch, përchè la cheuita a durava na giornà antera e peui ancora. A feu àut a ventava toiré, toiré e peui ’ncora toiré, për nen ch’as tachèissa al fond dël paireul. Dantorn a sta buriassada, con ël cuciaron ëd bòsch a passavo fomne, matòte, paregrand, maregrande, marin-e e ’dcò ij bcé. Mincatant la brodaja as fasìa passé ’nt ij camison ëd càuna an manera che le pleuje, ij tross, ij rusij e le smens a vnèisso gavà dal bròd. A la fin a vnisìa fòra na melada violëtta-maron-bleuva, pitòst satìa e con na ponta d’asèrb e ’d doss-amèr. Quand ch’a l’era mach pì tëbbia a s’ancaminava a butela ’nt ij vasèt ëd vèder e apress an cròta. A podìa duré vàire agn… »

Paireuj ch’a fumo, sle brase ’d gasìa
con nòna granda, ch’a toira pian, pian…
Antant ch’a parla con na bela fija
dij travaj da fé, coj dover an man.

Vin Cheuit e Cognà son nuanse d’antan
che ’l temp a modela ’nt l’èira ’d cassin-a.
Tra ’n pëssion d’oteugn, ch’a ciama dosman
ëd deje d’ardriss al frèid ch’a s’avsin-a.

Tra fomne e masnà, tra erche e cusin-e
tra sëbber e siass, tra nos e canela.
Na stòria ’nfinìa, ma sèmper pì bela…

E con dij piasì ch’a rivo da leugn
mostrane dai Cé e dai sò lengage
modlà da jë bzògn; gropà dal corage!