Dumini Badalin/Cichin

Artorn

CICHIN

Cichin l’é stà ’n paisan dij pu dasient,
in ch’o l’ha ciapotà tacà ’l sò rivi
pròpi ’n mach për gavé col bron për vivi,
sensa përdiji sògn e sentiment.

In òm tranquil, delcò pirché, masnà,
për essi drocà zu da na baròssa1,
o l’era ’ndà ’nsissé con ina cròssa,
rëstand për in soròss2, mes ëstropìa

 e longh pèj dla quarésima a sbrojessi,
tant che sò pari o fërfojava semp
ëd nen alvelo, ëd nen ruveji ’n temp,
da mura ch’l’era pasi ’nt ël bogessi.

L’é chërsì gòf e l’é pu nen cambià.
An sij trant’agn o l’ha përdì sò mari,
ma l’ha manca pensà che për sò pari
l’ava ’l dovèj ëd dessi na marià.

Ël temp o l’é volà parèj dël vent.
Anadi da marin e da tempesta,
son passaji pèj dl’euli sla sò testa.
L’é ’n mach ëmnì pu sòp e pu dasient.

E na bela matin l’é nen svijassi.
Ël gatin o gnaulava su dla scala,
la bes-cia la mosiva3 da ’nt la stala,
ma ’l pòr Cichin l’é pròpi nen bogiassi.

Stantesingh agn vivì da pelegrin,
j’ero livrà ’nt ël sògn, con pòca glòria.
In bron d’erba sijaja con n’amsòria4,
l’é stà l’ùltim travaj ëd col tapin.

E stamatin sò pari, con ël tren,
l’era ’n mes a n’andan-a ch’o sbardava.
Passand, a j’heu sentì ch’ël fërfojava :
«A j’heu semp dilo ch’a lo ’lvava nen...».

1) baròssa: biròcc; 2) soròss: sovra òss; 3) mosiva: breugiava; 4) amsòria: faussìa mëssòira