Dario Chioli/Për Bisi Bak massà

Artorn

---

Për Bisi Bak massà (o parèj a diso)

J’òmni viv a meuiro pa,
a scapo tra le stèile.
 
J’òmni viv a sbalio tante vòlte,
ma quand su për le vòlte
dël cel a van, Nosgnor dal cel profond
a veul pa neuve ëd cost mond;
a veul vëdde mach
’nt j’invern e ’nt j’istà
lòn ch’l’han sërcà,
e ’nt la pieuva e drinta ’l vent
còsa a speravo ’nt ël cheur e ’nt la ment.
 
Se ’mbelessì quaidun a piora,
a piora quàich ora,
ma peui sens’àutr as fërma
a sërché ’ndoa ch’a së stërma
cost amis, partì ’n sla pista
dle nivole e ’d soa stèila,
scapà, rompend la tèila
dij dolor e dle sventure,
ant ël mond sensa paure.
 
Bisi Bak, la toa ciav
l’ha nen scoatala ël diav,
e it l’has durbì le pòrte
për tante ànime mòrte.
 
Guardelo, col balòss
Bisi Bak cit e gròss:
’nt un canton dël cel,
pien ’d rije e d’amel,
më smija ch’a bala e a canta
na dansa eleganta:
e a conta e a në dis
na favola e n’avis,
e Dio a lo guarda e scota,
’rsanand soa vita rota.
 
’T sente la soa canson,
ch’a son-a come ’n tron
për chi lo sent arvive
’nt ël mond d’j’anime vive?
 
Chi a j’é dré ’d sò destin?
Da la sponda ’d col mar
chi a l’ha mandà sta barca
për avèjlo davzin?
 
Pòvr òm ch’it l’has massalo,
l’ha ’nganate dcò ti,
l’ha fate sente ’l son
pesant ëd n’ilusion.
 
Voi ch’i l’eve sërcà
’nt un òm la verità,
guardé ’l drit ’nt lë stòrt:
Bisi Bak l’é rivà al pòrt.
 
Voi che lo chërdi mòrt,
cò feve? che iv lagne?
’ndoa ’ndeve, për mar e montagne,
për trové còsa? A finis
tut, e ’l cheur a scolpis
’nt la pera dla memòria
la paròla pì vera, la stòria
ch’a deurbrà la toa pòrta
quand toa carn sarà mòrta,
mòrta costa costrussion
che t’at chërdi con passion,
quasi ch’it fuissi ’n sofion
ch’ël vent a spatara
pen-a che l’euj as sara.
 
Sërchelo, col diamant
coj vòstri euj amant.
Con cheur e santa fe
ël mond peuli cambié,
bogiand ij pé però ’n sla stra pì scura
fin che la vita av dura.

19.V.1995