Concetta Prioli/Primavera
Primavera
[modifiché]Sent ël frisson neuv
ëd la prima
ch’a mossa sota le scòrse
e a ’nciarma j’euj
con un tërmolé ’d lus
andoa ch’a fond la fiòca.
Sent coma a manca ’l cheur
adess, pijà da la gòj,
crij dël torent al dësgel
che a perd ant soa vos
nòstre vos, sole.