Complenta ëd Turin
Piemont, Sécol XV
|Paràfrasi:
Ahidé, òm ch’i(t) passe (pàsses) për la stra
(vardé) s’a-i é na pen-a parèj dla mia!
(dël) mè car fieul ch’a l’era mia consolassion
Òh, mè car fieul, ch’a l’é trist ël (ës) di, doloros e amer.
Ch’i lo vëddo a meuire ‘d na mòrt crudel.
Mòrt, përchè ch’it ëm pije col ch’at ha an sò podej?
Òh, mè car fieul, ch’a l’é trist ël (ës) di, doloros e amer.
Un dij Dódes che Gesù a confidava an chiel
Giuda ‘l flon an basandlo a lo tradìa.
(për) tranta dne ël sangh pressios a vendìa.
Òh, mè car fieul, ch’a l’é trist ël (ës) di, doloros e amer.
Na bela matin a l’avìo ciamame Maria
adess mè nòm a l’é camgià an sagrinà e sperdùa.
Òh, mè car fieul, ch’a l’é trist ël (ës) di, doloros e amer.
A l’han portàme via mè fieul a tòrt e a tradiment.
ël cheur am chita, tant volënté i muirërìa.
Òh, mè car fieul, ch’a l’é trist ël (ës) di, doloros e amer.
(Ma) A në -i’é tre ‘d na bruta companìa,
che un a-j dà e l’àutr a lo gropa,
l’àutr a-j dis: ses-to ti fieul ëd Marìa?
Òh, mè car fieul, ch’a l’é trist ël (ës) di, doloros e amer.
Dolor i ‘n n’hai al cheur, a l’é nen longa mia vita
përchè ch’a l’han portame via mè fieul Gesù.
Òh, mè car fieul, ch’a l’é trist ël (ës) di, doloros e amer.
Ahidé, lòn ch’a farà soa mare sagrinà?
ch’i vëddo a meuire col ch’a l’é fieul e pare,
che tut ël mond a ciama Salvare (Salvator).
Ëd dolor i muirërai e i tardrai pa vàire
ché mè fieul a l’é pendù com s’a fussa ‘n làder!
Òh, mè car fieul, ch’a l’é trist ël (ës) di, doloros e amer.
Quand ël fieul a l’ha sentù la plenta dolorosa ‘d soa mare
a l’ha dit a Gioann: a ti i la fido për mare,
che ti, Gioann, it sie për chila un bon fieul e un bon pare
Òh, mè car fieul, ch’a l’é trist ël (ës) di, doloros e amer.
Con gran pietà ël fieul as vira anvers soa mare,
a l’ha durbì j’euj, tant dossman a la varda,
peui a cin-a la testa, d’ant ël còrp a seurt l’ànima.
Òh, mè car fieul, ch’a l’é trist ël (ës) di, doloros e amer.
Ancheuj a l’é compisse ‘l seugn (segn?) che Simeon am disìa
Che ‘d dolor mè cheur a sarìa s-ciancasse.
Ora i l’hai al cheur ël pì gran dolor ch’i l’abia mai avù.
Òh, mè car fieul, ch’a l’é trist ël (ës) di, doloros e amer.
|Anònim
|Original:
Oy las, baron, chi pases per la via,
si ‘s tam dolor cum é la mia!
Del mon fi car mout solace n’avìa
oy fi car, com trist é lo giorn doloros e amar.
Ch’e’ vezo morir a morte descusìa.
Mort, car mi premd col chi t’a in baronìa?
Oy fi car, com trist é lo giorn doloros e amar.
De doze l’un, in chi Yesu se fia,
Iuda lo felon in baxand lo traiva;
tranta dener lo precios sangue vandiva:
oy fi car, com trist é lo giorn doloros e amar.
Um bom matim m’apelum Maria,
or é cambià lo me nom in dolenta e smarìa:
oy fi car, com trist é lo g[i]or doloros e amar.
Tullù m’àm me figl a tort e tritorìa:
Lo cor me part, tam volunter morìa.
oy fi car, com trist é lo g[i]or doloros e amar.
Ma i sum trey de una mala compagnìa
che l’un lo bat e l’autro lo lia,
l’autro gle dis: «É tu fi de Maria?»:
oy fi car, com trist é lo g[i]or doloros e amar.
Dolor n’ày al cor: no é longa ma via,
ch’i m’àn tolù mon figlol Ihesu pia:
oy fi car, com trist é lo g[i]or doloros e amar.
Oi Dè, que farà la soa dolemta mare?
Ch’i vezo morir col ch’é figl e pare;
de tut lo mond é apellà sarvare:
de dolor moray e no tarderò vare
ch’el mon figl é pandù sì com s’el fus un lare:
oy fi car, com trist é lo g[i]or doloros e amar.
Quant lo fy oyt hi dolor de soa mare,
dis a Zuan: «A ti l’acomando per mare,
che tu, Zoan, hi sies bon figlol e pare»:
oy fi car, com trist é lo g[i]or doloros e amar.
Per gram pietà lo figlol se voz inveyr sa mare,
obrit soy og, tan dozament la varda,
poi inclina so cap, del corp se sagle l’arma:
oy fi car, com trist é lo g[i]or doloros e amar.
Oy é compì lo sogn che Simeon me disiva,
che de dolor lo me cor partireva;
or n’ày dolor al cor maior ch’i no n’avìa.
oy fi car, com trist é lo g[i]or doloros e amar.
|lenga=pms}}