Claudia Carra/Ël fieul d'Abdel
Ël fieul d'Abdel
[modifiché]A mastia tèra
con ij pé sutij
ël fieul d’Abdel.
A dròca ’n fil d’eva
sla majëtta bianca.
A l’alvà dël sol
ansema la sorela
andasìo al poss.
A strusavo ’l sigilin,
a ghignavo an imitand
sò romor
an sël senté.
A tuti ij pass as levava la póer
e l’odor dla tèra brusà dal sol.
Aussand ansema
as suavo la facia
antant che ’l sol andasìa su
tra le ràire piante.
La stra a l’era longa
e man a copa
a portavo ’l lìquid
ai làver assià.
– Chi a riva prim! –
Tra la gent ch’a bat le man
a na vëd la figura,
na vision sfocà.
– Fòrsa! Chi a riva prim! –
A dëstissa la suitin-a
dla soa sèj antica
la vos ëd chila.
A vëd ël poss, la stra,
chiel e Amina ch’a coro.
A dròca an ginojon.
A sent ël pèis dël sigilin.
La majëtta bianca ormai trasparenta.
L’eva ch’a sbat
sij brass d’un masnà.
A s’aussa ’l maratoné.
Scond premi al Concors ëd Moncravel 2014