Cichin Paschëtta/L'inaugurassion

Artorn

---

L’INAUGURASSION

Nosgnor sël Crocifiss, ch’a benedìa tuti coj ch’a intravo ’nt ël simënteri, a l’era lì piassà da pì ’d sent’agn; parèj la fiòca ch’a l’era calà col invern a l’avìa fèit crolé ’l Crocifiss con Nosgnor ënsema.

Ufissi dël Sindich

Përsonage: Geòmetra. Assessor ai travaj publich. Ussié. Giorsinòta fomna dlë spëssiari.

Geom.: Va bin, adess a-i resta mach da gavé ’l pont, la botumeus, ardrissé ciman e caussin-a; 

              peui, con na bela ramassà tùit ij travaj dël simënteri a son livrà. Na ciadeuvra, na 

              blëssa, a smija ’l castel real ëd Racunis; adess sé ch’a fà piasì meuiri.                   

Sindi:   Àura, ch’a-j disa al cap-mèist ch’a pòrta ’l cont a la Comun-a. Parèj, pudoma fé 

              l’inaugurassion, për la festa dël pais; dumìnica ch’a-i ven al di ’d Santa Catlin-a. A

              toca peui ’nvité l’autorità con tuti coj dël pais: ël Përvòst, ël Marissial, ël médich, lë

              spëssiari, la gionta, ij sitadin, ij campagnin dal còste larghe con ël pòrtafeuj   

              armonios. A toca scrivi sël tilèt ëd trovesse a neuv ore dla matin tùit ëdnans al

              simënteri, mi sareu sël palch con la fassa dij tre color, con ël tisòire ’n man, molà ’d 

              fresch për tajé ’l bindel. Livrà ’l dëscors, a-i sarà dërcò ’l rinfrèsch con ij feu

              d’artifissi.

Geom.: A-i sarà dërcò ij feu?… ma, a mesdì as vëddo pa!…  

Sindi:   A fà pa nen… as sento ij colp.

Geom.: Ah, s’a l’é parèj… però!…

Sindi:   Però còsa?…

Geom.: Sa bin nèh, la festa a sarìa motobin pì bela s’a-i fussa dërcò l’interessà!

Sindi:   L’interessà!… e chi sarìa?…

Geom.:  Ël mòrt!.

Sindi:    Òh sachërdisna; it l’hei rason, i-j farìo ’n figuron s’a-j fussa dërcò na bela supërtura;

              ciama l’ussié.

Geom.: Evarist, ven sì ’n moment.

Evar.:   Son sì a disposission.

Sindi:   Sent, dumìnica i-j foma l’inaugurassion dël simënteri.

Evar.:  Òh che bel!... e peui as bèiv?

Sindi: Fà pa sempe ’l fòl: pitòst disme… it sèi pa se, për miraco, ’nt ël pais a j’é cheicadun

               ch’a l’é lì lì për tiré ij balandran?

Evar.: Ch’as ëspiega mej, còs a veul dì?

Sindi:  Disoma, tiré ij caussét, vis-a-dì, s'a j’é cheicadun pront për andé ’nt la repùblica

               dj'arvers.

Evar.: Già, adess ch’am dis lòn, a-i é Tomninòt lë spëssiari ch’a l’ha già un pé ’nt la tomba,

               ansi tui doi, ël përvòst a l’ha già portaje l’euli Sant.

Sindi:  Òh bin bin, na fortun-a tala a càpita na vira sola ’nt la vita. A toca fé tùit ij

               preparativ ën grand, ch’a na parlo giornaj e television, vardoma pa la spèisa.             

Ass.: Ma, sor sindich…a l’é mnume un dùbit.  

Sindi:  See!…ma col?.

Ass.: Ma, se peui Tomninòt a meuir pa!.

Sindi:  Ch’am fassa pa lòn, a l’é ’n brav’òm a l’ha sempe faje ’d piasì a tùit ’nt ël pais a

               vorrà pa feme costa, con tùit ij sòld ch’i spend për feje fé bela figura.

Giòrs. Serèja, son la fomna ’d Tomninòt, i-j vosìa mach dije al Sindich, che mé òm a l’é

                tornà a ca da l’ëspidal varì, arpatà e alégher 'me në siolòt, i-j vosìa deje dërcò la

                neuva a chiel sor Sindich, son sigura ch’a-j fà tant piasì.

Sindi:  Lo savìa, im lo sëntìa, ch’a ‘ndasìa furnì parèj. (Trach, a va giù parèj d’un sach veuid: 

                coste a son ëstèite ‘l dëriere paròle dël sor Sindich).

Ass.:   Àura, as va pa pì sërché gnun moribond ën gir, adess sé ch’i foma na bela

                 inaugurassion. Ël Sindich a l’é mòrt a temp e ora: e sòn a-j fà onor a tut ël pais.