Cesare Lavarino/Viage dle “Gossolin-e” dai Giassé a la Pian-a

Artorn

---

Viage dle “Gossolin-e” dai Giassé a la Pian-a

Cesare Lavarino, Viage dle “Gossolin-e” dai Giassé a la Pian-a

A j'Eve Pure e Generose ch’ a gioto nòstra Vita

Quandi ’l prim Sol dël mèis d’ Avril
a fà splende la Fiòca sle bianche Montagne
ch’ a fan coron-a a nòst Piemont,
a comensa a slinguesse pian pian
la giassa dl’invern lassù su ’j Giassé.

Tante Gossolin-e d’eva ciàira e pura
a s’archeujo festose tra le prime perëtte,
peui as dàn da man e a comenso a core,
prima pòche e ’n pòch silensiose,
peui sempre pì tante, pì numerose.

Sempe pì alegre, sempe pì canterin-e,
col fil d’ eva pura ch’a seurt da la giassa
adess a l’ é ’n Rigagnol ch’a canta soa vita
e ’n poch pì a bass a forma già ’n cit Rian:
e sì la canson a diventa pì sclin-a e pì alegra.

A passo, tute ’nsema, an mes a le pere sculpìe
da j'Eve ch’ a son scorìe ant ij secoj passà,
an mes a le Fior ch’ a sorido al Sol da le Rive;
e tra ’l vërd ëd le feuje e l’erbëtta novela
na Bestiòla ’s dësvìa e a seurt da la Tan-a.

Cole Gosse d’eva pura sgorgà dai Giassé,
adess a s’ ambrasso alegre a milion,
a coro, a sàuto, a gieugo, a fan gabriòle,
as campo giù ant le prime cite Cascà
e a canto, tute ansema, sempe pì fòrt.

Antant da drita e da snistra, an mes ai Rivass,
àutri Rian a s’ancontro e s’ambrasso;
adess le gosse a son parèj tante, ch’ as conòsso pa pì,
a formo d’onde ch’a luso e risplendo 'd mila color,
rifletend ël vërd ëd le Rive, l’òr dël Sol e l’ azur dël Cel.

Tuti ’j Torent, sortend ognun da soa Val,
a compagno soe eve vers nòst "Gran Fium”,
ch’ a ven giu dal Monvis e, come na benedission,
a pòrta so agiut, traversand dasiant la Pian-a,
a soa Gent, a soa Tèra, a soe Sità e a soa Campagna
che sota ’l Sol d’ Avril as trasforma an col grand
“Mar a quadrèt”, che da l’Aurora al Tramont as colora
’d Ross e d’ Azur e peui d’òr e a risplend d’Argent
ant le neuit ad Lun-a, ch’a lo cangia ant ël mond ëd le Faje
e a spécia Borgh e Casaj an mila quàder ëspeciaj.

Për coste eve, pure e generose, ch’a passo e a van vers ël Mar,
ringrassioma Nosgnor, nostre Montagne
e... ’l Piemont, nòstra “Tèra Mare”.