Carlo Ellena/Natal

Artorn

Natal

Sota ‘l sapin carià ‘d babacio e ‘d cirighin,
trames mila pachèt e ròbe dròle ch’a bërluso,
a-i é ‘n parpajon ch’a vira tut d’antorn.
A l’ha j’alëtte tënnre, ch’a smijo piturà
con ij color ëd la matin bonora,
dal sol che a meuir ant na giornà finìa,
da l’arcancel, da le fior ëd montagna.
L’é na s-cianchèt ëd cel calà ‘n toa ca,
con tante nivolëtte colorà d’antorn.
A vira e co’l sò bate dj’ale, tut a torna bel.
Bel coma na fàula bela,
bel coma ij soris ch’a ‘nlumino toa vita,
bel coma na carëssa ‘d mama,
bel coma lë sguard amis che ti’t sercave.
Ël parpajon antant l’é volà via,
portand-se apress maleur e ore grame.
Adess andrin toa ca a l’é... Natal !