Carlo Ellena/Habemus Papam

Da Wikisource.

Artorn


Habemus Papam[modifiché]

Dal palass ëd la monarchìa papal: gnun-e tëmme, tut a l’é midem da milanta agn. Ij Pàpa dla gesia? A son tut àutr che ij papà dl’umanità: dné e richësse për lor e ai cristian bonomeri, dal pogieul dël Re, bondose benedission gratis. E-lo giust? (19 d’avril 2005).

HABEMUS PAPAM

(Riflession campà lì, an ciapand a baticòle la métrica).

Ancheuj, tirand le busche, dësgagià, ij cardinaj a l’han fàit ël Pàpa.
Tuti sarà a ciav, a pan e eva, dëscàuss e a còl na còta ‘d sach,
ciuto, ij travajeur ëd la vigna ‘d Dé a l’han sërnù ‘l cap vignolant
e Chiel, vis-a-dì ‘l Pàpa, coma ‘s conven a ‘n cap, vëstì dla còta neuva
a l’ha spatarà ‘nt ël mond soe benedission.
Parèj as fà; a l’é pen-a mòrt-ne un ch’a l’han già fane n’àutr...ëd Pàpa.

E le maraje ‘n piassa che anconen a pioravo col pen-a sotrà,
ëd bòt an blan a son suvasse j’euj co’l vel mai frust ëd la faussarìa
e tra ‘n bate ‘d man, un braj e ‘n sàut ëd gòj, a son passà dal pior dël mòrt
a la festa ‘l viv, coma se la fej, e ij sentiment pì ‘ncreus a fusso da buté ‘n giojera.

E la grand euvra teatral a s’é fasse fin-a ‘n fond, an savend ëd fé për finta
da doe part: un-a da la fnesta dla bicòca a benedì e l’àutra ‘n bass, sla piassa,
an ginojon a testa bassa a pijé la grassia dla benedission dal Prinsi dl’umiltà.

E tut sòn-sì pa tut ciuto ant ël rispet dël mòrt e dl’at ëd fej, ma ‘ntrames ël rabel,
lë spatuss, le ciancie ‘d basa-pile e ‘l lavage dël servel ëd mila television.

E mi bonòm, aso ch’i son, i chërdo ‘ncor al mè bel Rabbi e a soa religion,
che Chiel, ël Galileo pòver trames ai pòver, a spantiava a tuti për dabon,
an pontand ël dil contra ij cap antamnà dla gesia, tròp potent e sgnor.

E mè Rabbi, pòver fieul, crasà pròpi da lor a l’é finì ‘nlupà ‘nt un bianch linseul.
E le maraje? a vira la roa dël temp, ma cole-lì a saran sèmper ëd pòca fiusa;
a batran le man a quajdun ch’a crijerà pì fòrt,
a scotran, magara a pregheran, ma pen-a fòra dël convent,
virà ‘l canton, arbutran ël cotel ’n trames ai dent.

papà Carol Ellena