Carlo Ellena/Dësvijesse

Artorn

---

Dësvijesse…

(A nòste fomne, con vàire, vàire bin; cost trìtich)

Dësvijesse

La matin ch’a nass al sol
am ciama pian dësvijand mia seugn.
E j’euj as deurbo a na giornà neuva
ch’a ‘nvisca ‘ndrin na lus ch’a brusa.
Matin ëd maravìa che j’euj ambrasso!
Tut d’antorn l’é ciuto,
sento mach tò cheur ch’a bat ancontra al mè.

Dësvijesse e…tut a l’é poesìa

Matin bonora…tut d’antorn a lé pasi,
ti ‘t deurme ‘ncor cunà ‘n slonda mineuja
d’un seugn che doss svaniss…it dësvije adasi
e mia man të sfiora, pian, me ‘l carëssé ‘d na feuja.

Cant al bin ëd nòsta vita

Ël son d’un violin a biàuta ant l’aria
spantiand na canson al vent.
L’archet a sfiora coj sò fij d’argent
modland le nòte ‘d na musica anmascà.

Son-a violin, la toa canson pì bela,
sporz vers ёl ciel toa rijenta1 melodìa
e canta l’armonìa ёd mila sensassion
ch’as fondo an doi cheur an-namorà.

Arciam solengh ch’it passe e it vòle via
an sёl fil ёd na nòta pen-a dёsbandìa,
antёrsa ij cheur ёd doe ànime binele
e fёrm-te a ciosoné con lor…d’amor.