Carlo Dardanello/La fròla dla calabrun-a
La fròla dla calabrun-a[modifiché]
La fròla dla calabrun-a[1]
lassa a la bisa la mej dla neuit
e j'arbre 's cin-o
com al bin ch'a dis:
"Ses drinta 'l color dla carità
dij mont che Corsaja 's pòrta 'n fàuda
e noe podoma cheuje a 'mbòste[2]
ant le man
ses landa riva nen
l'ësguard dël cel
dzura 'l brich Cameram
ël pì àut, ël pì tò
dij tò pënsé stërmà,
ses tra ij castagné
ch'a frisson-o la conta dle conte
dij vòj dle feuje sla bàucia,[3]
ses ant la ruà[4]
ch'a s-ciòda a l'albadòr
ël chichirichì ave dla matin
për ij ciri[5] ch'a vivo ant l'àir
pèj s'a fusso già 'n paradis,
ses ant l'adoss dël sol
ch'a gava la sèj
dla vrità dla lus
ant ël combaj[6] mèore[7] 'd brigne
tut d'ëntorn a la lun-a.