Carlin Porta/Monfrà, prima mia tèra
Monfrà, prima mia tèra
[modifiché]La tèra dël pais, për gorëgna ch’a sia
a l’é come na sava mossanta e savurìa
ch’a s’angringia ant le ven-e, a së sposa co’ ’l sangh
intrand con armonìa ant lë spìrit sovran
ëd cheur e ment ëd l’òm për fosoné la vita.
Cost sentiment ch’as mës-cia adasiòt e dosman
anvita a dé ’d dosseur a la dosseur ëd la vita,
al sens a-j dà ’n motiv e as fà fòrt e dru,
dun-a a va dësbandisse e dà përfum a l’ànima,
e ’s fà robust e viv leugn da la prima tèra.
Un gigèt giust am pija, na pas d’arlass am nass
e ’n fin brio am travond ël viri dël ritorn…
për un salut sincer, për ij ricòrd masnà,
për ël profum ëd l’aria, për la delissia ’d j’euj,
për ij bòt dël silensi… ch’a pasio ij bòt dël cheur.
Ambrass-me ancor ’na vira Tèra mia Monfrin-a,
tant da deme la caria, tant da resté arpatà
për pijé tut con grinor cost but ëd lontanansa.