Moment ëd frisson d'amor

Mi e ti anvërtojà dosman
ant na balòta ’d pel granà
a simetrìa ’d sòr gramissel
ëd na lan-a ’d feja rissolin-a
fàit su d’amblé, da na maja
già portà e peui dësblà,
ma pa dël tut nì frusta, nì slissa
e ch’a sà ’ncora dl’odor d’amor…
për deje ’l bondì al di ch’a nass.

Mi e ti ambrassà con giust deuit
për gòde ’l sentor dij sens d’un temp
e dun-a arnovlé col vej moment
ëd sava mossanta ’d gioventù
che sempe arbëccia ’l sens ëd la vita
ant na gòj d’amor, bela liassa
ch’a lija sambland ij cheur genit
ch’a l’han sernù na carzà midema
për sodisfé la compìa ’d vita.