Lun-a e stèile

Ant un mond pien borà 'd luminarie
ch'a straviso 'd bòt j'euj e la ment
ëd l'òm ch'as lassa tiré
tant come na marionëtta
da na còrda antërsà 'd bur
a l'é bon ben anciarmant
trovesse 'd neuit an ponta d'un brich
për tòst pasié la fërfa e la pressa
che tròp soèns a nass ant ël cheur.
Tut sol e 'nvlupà dal pur silensi,
piror im gòdo sa maravija,
bel grand cadò dël creà
ch'am fà fé na reverìa
për gòde n'anciarm pì che soasì
e volé 'me vòla n'oja
anver la càuda lus ëd pongin
archincà dal lum genit e franch
ëd mila candèile stèile.
Ma ij seugn ëd vire a son mach vapor
che come nìvola 'd carcaveja
ant un nen a svanisso an eva
lassand ant la man 'na pugnà 'd nen
gavà dle stèile lusente
ch'a son scritipince* a j'euj
ëd mia morosa bela
e dla lun-a rionda bel pongin
ciafela robia 'd mè bel ratin.

scritipince = mideme, miraco da scrit e dipint