Carlin Porta/Consolassion d’oteugn
Consolassion d’oteugn
[modifiché]Ël trabial, sesì dai ragg ëd la lun-a
a brila a la rosà dla neuit seren-a
e susnand ël sol matiné, con pen-a,
ai ciat sensa cussin, a-j fà da cun-a.
A vija tranquila la tèra scura,
virolo an virariond ratavolòire,
peui ancor prima dël bogé dle slòire,
a strassuva co’ ij ëd la neuit dura.
Quand che le lerme dël trabial a calo,
dëlcò ij mè sign a s’ancrosio ’d maleur
pensand a l’avzinesse dl’ùltim’ora.
Meusi, malasi e ’n deul a l’é mè cheur
ch’a piora, come ’n cit soa dësmora
e ch’as perd ant ij brass ch’a lo consolo.