Candida Rabbia/La fin dl'istà

Da Wikisource.

Artorn


La fin dl'istà[modifiché]


dal Colegi dij docent con ël neuv men-a giari (manager)

A l'é finìa l'istà
l'istà a l'é finìa.

A l'ha pià l'andi stamatin
n'orissi mut s'un mar piat
andoa l'onda fiapa
a 'ncala manch bogé.

O bela stagion pien-a dë sgari
e 'd vòli, ëd corse a gambe alvà,
it ses finìa për sempe?

Podèj scapé dal pieuve grise,
da j'arie giàune e tërbole
e aussesse su, an-aria-'nfora
sla gheusaja 'mbabià
ch'a cioson-a sensa fin
e a toira e armës-cia
na mnestra oita e brusca
ch'a l'ha 'l color dla fé ch'i giur.

Da là, beiché le nìvole cori
raviolandse 'nt ël cel
alegre-svice 'd gòj
e ciapé l'andi con lor
tacà al fil lusent ëd mia poesìa.