Bianca Dorato/Adieu
Adieu
[modifiché]Lòn che l’arbënna a dis,
stërmà tra ròch e fiòca,
për mi a lo dis. A l’ha
vos la muanda deserta,
la tos-cia fàuda d’ombra?
Muande e bòsch e pasture
tan s-ciassa a-j cheurb la fiòca,
bëcche ‘d rochera e ‘d lus
dnans a mi a vanto via.
Nen ël silensi antregh,
silensi sensa mzura,
genit – silensi ‘d fiòca –
mach la chërpura cita
d’ës bòt dasiant dai ròch,
sola, am ës-cianca ‘l cheur.
Drere ‘d lus, 1990