Anònim/Renart e ël poss
Renart e ël poss[modifiché]
Renart a l'ha pen-a fàit na bon-a mangiada. A l'ha divorà tre gròsse galin-e bin pansarùe. Ma adess, a l'ha tanta sèj... Antlora a sërca dl'eva për rinfrëschesse. A intra an n'abassìa, sensa fé 'd romor: a venta nen dësvijé ij monio ch'a vivo ambelelà! As avzin-a al poss e a së spòrz. Un sigilin veuid, pogià an sël muret, a l'é tacà a na caden-a ch'a passa an sna polìa e a pend ant ël poss. Al fond dël poss, un second sigilin, tacà a l'estremità dla caden-a, a galegia an sl'eva... Dl'eva! Assià, Renart a ésita nen un second. A monta ant ël sigilin, e, dun-a, a-i tomba ansema, al fond dël poss. Plof! E l'àutr sigilin a armonta fin-a an àut! E adess Renart a l'é përzoné dël poss. Impossìbil seurt-ne... si cheidun a ven pa a tirelo fòra da là. Antlora Renart a ciama... Për combinassion, monsù Luv, afamà, a l'é an camin ch'a virola nen leugn da l'abassìa. Tirà dai cri, as avzin-a e a së spòrz ansima al poss.
An s-ciairand Renart, Ysengrin, ël luv, a së sburdiss.
- Antlora, lòn ch'it fas là 'ndrintra?
- Im argalo con dle gròsse galin-e pansarùe. Ven an pressa, a-i na resto ancor për ti!
Ysengrin a l'ha tanta fam ch'a pija gnanca ël temp për arflete: as rampia ant ël sigilin e as lassa andé giù. As bërlica ij barbis al pensé dël bon mangé ch'a lo speta, cand a ancrosia Renart, ch'a armonta, setà ant l'àutr sigilin.
- Ah, ah, ah! a ghigna l'animal rusà. Speta ti adess che chèich torto ar fasa seurte da là!
Pen-a che sò sigilin a riva an àut dël poss, Renart a sàuta e a scapa sensa ciamé soa resta.
Ysengrin, setà ant l'eva, tant dësmarcorà, a capiss tròp tard che na vira ëd pì Renart a l'ha fregalo. E a passa la neuit al fond dël poss, an mandand dj'assident a sò cusin.
A la matin, ij monio a ven-o a sërché dl'eva. A taco la caden-a a la schin-a dl'aso, ch'as buta a tiré, a tiré. Ma, ant ël sigilin ch'a seurt dal poss, a-i é pa mach dl'eva. Che sorprèisa! Un luv! Ysengrin a sërca dë scapé, ma ij monio a jë sbaro ël passage e a-j dan na bon-a lession. Cand Ysengrin a riess a la fin a scapessne, as promët che, n'àutra vira, a pijërà bin soa arvangia!