| “
|
L'hai decidu 'd fela finìa, i veul masseme!
'n colp ëd rivoltela, e voilà, l'é tut finì;
parej podraj pi nén, mach sémper lamenteme,
stufiand coj lì ch'am sento, stufiandme pura mi!
Ma sossì le pì nen vive, për dabon!
L'aria, l'eva, e tut ël rest a le anquinà;
it dëssern pì nen dal gram, lòn ch'a l'é bon,
sa l'é mej vive ant ël pais, o ant la sità!
Ma mi, quasi squasi më sparo 'n colp
Tùit ij dì a-i é n'aument sensa rason,
a monta 'l pan e a monta dcò 'l tramvaj!
A monta la verdura, le tomàtiche, ij povron,
A monta 'l sùcher, l'euli e dcò ij giornaj.
Ma mi quasi, squasi më sparo 'n colp!
A monto ij delinquent, le rapin-e, j'assasin;
it ses pì nen sigur, gnanch antëcà!
e se quand cheidun at son-a 'l ciochin,
Lassa pura soné, ma ti duverta pa!
Ma mi, quasi, squasi më sparo 'n colp!
L'é nen vive 'n coste brute condission;
con sémper l'incertëssa dël doman!
T’ses gnanca pi sigur d'andé an pension,
con an tl'aria tut ës bataclan…!!!
Ma mi, quasi, squasi më sparo 'n colp!
Guère cite e guère grosse daspertut…,
siòper.. maladìe, rivolussion,
As viv mach sémper con ël sangiut,
e sémper da draonde 'n neuv bocon!
Ma mi, quasi, squasi më sparo 'n colp!
E pura, sto brut vive, prima o peuj dovrà finì;
ant lë scur dël ciel, -i é sémpe 'n pò ‘d serén!
L'oslin sota 'l pugieul, l'ha torna fait so nì,
e dop ël temporal, -i é torna 'l sol ch'a ven!
Forse a tireme 'n colp, i speto 'n momentin!
Le prima: ij pra a son verd, përfumo 'd siclamin!
e l'arsigneul là 'nt la boschin-a a canta!
ij gri la séira a fan so concertin,
ij pruss e ij pom son già madur sla pianta!
Forse a tireme 'n colp, i speto ancora!
E peuj, col gran piasì, 'd fé bon disné,
con ën grupet d'amis, an companìa,
che quasi, squasi an fa dësmentié
col idèja 'd masseme, ch'i l'avìa!
Fors a l'é mej s'i speto 'n momentin
prima 'd pijé cola bruta decision,
adess i von a deurme, e peuj doman matin
vëddroma s'i trovraj cheicòs ëd bon!
E rivà 'l dì, che sol e che maravija,
Empì coj mej polmon con l'aria pura dla matin,
e tut antorn la natura ch'as desvija.
E mi vorija masseme, che cretin!
E peuj na vos ch'a smijava dal ciel rivé,
ch'an disìa "... Pòvr om, t'l'has pancor capì
che an toca pijé 'l mond parej coma ch'a l'é,
e ch'it peule franch nen cangelo ti!"
Quindi, dame da mént, lasa sté sta rivoltela;
seurt, va fora, va a fete dui grapin,
perché la vita, an fond, le ancora bela,
anche con pochi brav e tanti malandrin!
"Ma peuj perché massese, travaj inùtil certament!
-I é già cheidun che për lòn a l'é dedicà!
E quand ch'a sarà ora, ch'it sìe o sìe nen content,
da Catlin-a e soa faussìa, i të scape propi pa!
|
”
|
