Anònim/Na ca tròp cita

Na ca tròp cita

Stassèira, ël lion a l'é motobin fatigà. Tuta la giornà, a l'ha galopà, galopà coma 'n fòl. An rintrand a ca soa, a l'ha mach n'idèja an testa: pijé un bel bagn tut càud, tut përfumà. A possa con delissia la pòrta dël bagn.
- Ocupà! a dis ël cocodrilo an anfonganse ant la s-ciuma con un grand soris pien ëd dent.
Ël lion a sospira.
- Im consolërai an crocand na cita sucrarìa, a dis.
E a fila vers ël refrigerator.
- A-i é pi gnente, a rijassa la sumia da 'ndrinta. Ël tortin ëd cossòt a l'era pròpe na maravija!
Nèch, ël lion a àussa je spale.
- I l'hai capì. Tut lòn ch'am resta da fé, a l'é 'd deurme.
As buta sò pigiama e a monta an sël let.
- Ehi! Oh! dossman, a-i é nen ëd pòst për doi, ambelessì! a dis l'ipopòtam.
Al lion a-j monta la flin-a. As buta a crié:
- Son-ne ël re ëd j'animaj, sì o nò?
Ma gnun a lo scota. Ël cocodrilo a durmiola ant la s-ciuma, la sumia a digeriss sò tortin ëd cossòt, e l'ipopòtam a ronfa già coma 'n motor d'avion.
Da col di-là, ël lion a va a cassa la neuit. Cand ch'a rintra, a l'alba, ij tre birbant a son già surtì.
E chi ch'a l'é ch'a ampiniss fin-a al bòrd sò refrigerator, a pija un cit bagn ës-ciumos e as quacia ansima a sò grand lét tut fresch për deurme fin-a a la sèira? Eh, chi?