Anònim/Cheugn ël cangor

Cheugn ël cangor

A-i era na vira na maman cangor. Ant ël sacocin ëd cola maman-là a-i era un cit cangor che tuti a ciamavo Cheugn. Përchè Cheugn a giugava a stërmesse tuta la giornà. Dle vire, a stërmava ij sò pé, soa coa e tut ël rest, gavà la ponta 'd sò nas. D'àutre vire, a stërmava soa testa, e mach ij pé e la coa a surtìo da sò sacocin.
E tuti ij cangor ch'a passavo për da là a disìo:
- Che bes-cia dròla! Un di sensa testa, un di sensa pé, a l'é pa un cangor, sossì!
Ma, sa matin, Cheugn a n'ha a basta. A decid ëd seurte da 'nt ël sacocin për che ij cangor a lo s-ciàiro tut antregh e a diso:
- Ma che bel cangor, chiel-sì!
Ma pen-a ch'a l'é fòra, soa mare a l'ha peur ëd përd-lo e a-j dis:
- Dame da man, dësnò a finiss ch'it robate, giovnòt!
E Cheugn a dà da man a soa mare... E, motobin an pressa, as noja. Antlora, për amusesse, Cheugn a fa dësparì soe man sota sò tricò. Un cangor ch'a passa pròpe an col moment për da là a dis:
- Lòn ch'a l'é costa bes-cia dròla ch'a l'ha nen ëd man?
- A l'é mè cangor, a rëspond la maman ëd Cheugn. A l'ha mach stërmà soe man e mi i-j sërco daspërtut, mach sòn!
Ma 'l cangor a s-ciòpa a rije e as na va ansima ai sò grand pé.
Cheugn a sospira:
- Coma a l'ha boneur, ës cangor-là, ëd podèj sauté parèj! E s'i-j provèissa mi, con ij mè grand pé?
Cheugn a pija lë slans e a sàuta... Soa maman a resta sburdìa! A cor an pressa për ciapelo për un pé.
Antlora Cheugn, për che soa maman a lo ciapa pì nen dai pé, a-j stërma an pressa sota le braje.
Un cangor a lo s-ciàira e a dis an chërpand ëd rije:
- Che animal dròlo! A l'é sensa pé. A dev pa esse tant brav a core.
La maman ëd Cheugn a l'é nen contenta ch'as pija ëd bala parèj soa masnà.
- A gieuga a stërmé ij sò pé. Mach sòn.
- Ma a Cheugn, ch'a l'ha scotà tut, a-j monta la flin-a për da bon.
A fa seurte ij sò pé d'andoa a son stërmà e valà! a sàuta dzora tute le teste dij cangor. A vòla, a vòla. E tuti ij cangor a àusso 'l nas për vëdd-lo passé.
- Beiché mè cangor, a dis la maman ëd Cheugn, s-ciairé coma ch'a sàuta! E fin-a mej che voi!
E a l'era vera! Cheugn a l'era vnùit tant adret che soa maman a l'avìa pì nen damanca ëd deje da man.