Albina Malerba/Se ‘t fùisse stàit n’òm
Se ‘t fùisse stàit n’òm
[modifiché]Un crij ëstërmà, squasi mut, ch’a s-cianca l’ànima ant ël përfond. Vers dlicà e ancreus ch’a seurto fòra d’un cheur sanglan ch’a piora sensa ‘d lerme, sensa ‘d dësbavure, sensa paròle inùtile. A l’é la gròssa delusion për n’amor ch’a l’ha massà la fiusa e la gòj.
Ma na matin të vniras
a sercheme ‘nt la rosà
e mia adoss viva
a sarà muta ‘nt ël seugn
ëd na colin-a
Se ‘t fùisse stàit n’òm
‘t l’avrìe portame ‘n colin-a
A sfiniss l’istà:
ant l’anchërna dël soris
l’odor dl’otogn