Albina Malerba/Èire

Èire

Con finëssa, bel deuit e pòchi vers, la Malerba a l’é stàita bon-a a porté an àut, an sël Parnas ëd la poesìa piemontèisa, sò cit mond d’èire solìe. Arcòrd da carëssé, vita ch’a torna pì nen.

Èire solìe ‘d mia tèra
pcit ëspassi infinì
andan-e seulie dle età
‘d coj vnùit prima ‘d mi

èire cun-e dij seugn
…tra ‘l tèit e la bialera
a-i era ‘l mond

(l’hai portà ij sochèt
ël prim invern dë scòla
son scapà sla ciresa
‘l magg ch’i son trovame dòna
l’hai piorà quand i l’hai fàit l’amor)

Èira deserta ‘d mia ca
ant ël creus dël tò gnente
l’arson ëd cola stagion finìa