Adriano Cavallo/Mè grinor

Mè grinor

Bèich-me n’àtim ant j’euj, mè grinor,
dime sincerament… lòn ch’i son mi për ti?
Grigna nen, a l’é tròp important për mi,
toa rispòsta a l’é mia lus ant la neuit.
Lòn ch’a sarìa mai dla mia vita sensa ’d ti?
Come ch’i farìo intraprende col “viage”,
sensa ’l confòrt dël tò svard, sava dël mè cheur,
për minca pass sël senté vers l’oblìo.
Ànima mia, lus dij mè euj,
ti ’t ses mia guida vers n’incèrt doman,
sbardà d’antrap e dë scur ingann,
stërmà ’nt milanta nuanse dël destin.
Quand i më specio ’nt ij tò euj,
artorno ’d crep ’n pò masnà…
I speto con gòj toe carësse e tò basin,
am dan corage, fòrsa e serenità.
E col di ch’it podrass pì avèjme davzin,
bagna pa ij tò bej euj ëd lèrme amère.
It lo sas, an mia vita i l’hai mach amà coj-lì,
conservije për col di, quand s’artrovroma davzin
…për sempe!