Adelaide Amerio/Dì 'd vìsita
Dì 'd vìsita
[modifiché]Ël salon bleu, stil imper ëd nòna Adelin-a, al màrtes a deurbìa ij batent: tut lustr, bin dëspovrà, l'argent ch'a bërlusava, a l'avìa n'aspet curios, petegolin. La creada con ël faudalin an-namidà, la crëstin-a an testa, ij guant bianch fin-a al gomo, as bugiava an pressa e a dasìa j'ùltim colp ëd strass. Ël cé, sant'òm, a sparìa ëm ufissi n'ora prima dël sòlit.
Nòna as cambiava dëdnans lë specc, as pentnava con deuit, as butava adòss la vesta 'd seda pura, a s'anfilava 'l verdorin, as soagnava. Bela, eleganta, an sventajand la ventajin-a 'd pissèt nèir, a intrava dignitosa ant la sala andova tante bele "Sgnore" a l'aspetavo.
"Cerea Madama Opessi, cerea madama Racca, cerea madama Ciravegna, Madama Alvazzi coma a sta? Sò marì, ël dotor, a sta bin? ...".
"...Marchèisa Cerriana, Contëssa Glòria... ij mè rispet...", e as butavo con dlicadëssa.
Peui a inissiava la ciaciarada: ant un àtim tut ël Borgh San Salvari a l'era ël segn d'atension; le Madame as divertìo a conté j'afé dle famije, la Baronëssa a së scandalisava sempre, mentre la Marchèisa a rijìa daré la ventajin-a e le àutre madame a scotavo sensa perde gnente.
Ma 'n sël pì bel dla conversassion, a rivava Cé Cesare (a l'era già set ore) e con na vos bonària ma fërma: "Alora grassie e bon-a sèira a tuti", a congedava la tropa dle Sgnore; a restava mach Madama Ciravegna ch'a spetava 'l Comendator, sò marì. A rivava 'dcò Chiel e dòp un "bicerin" andasìo vìa e për na sman-a ël salon bleu a meditava le ciaciarade dël dì 'd vìsita. Mi, con la vestin-a eleganta, i ofrìa ij cicolatin e i declamava la poesìa; con un inchin im congedava e i andasìa torna a scanucé e scoté ij discors dij grand.