I l’hai calà, dasendte ‘l brass[modifiché]

I l’hai calà, dasendte ‘l brass, almen un milion dë scale
e adess ch’it jë ses nen a l’é ël veuid a minca scalin.
Bele parèj a l’é stàit curt ël nòstr longh viagi.
Ël mè a dura bele adess, e am fan pì nen da bzògn
le coincidense, le prenotassion,
le foinere, j’onte ‘d chi ch’a chërd
che la realtà a sia cola ch’as vegh.

I l’hai calà milion dë scale dasendte ‘l brass
ma nen përchè con quatr euj miraco as vegh ëd pì.
Con ti i l’hai calaje përchè i savìa che ‘d noi doi
ij lumèt sol e ver, combin che tant anfoschì,
a j’ero ij tò.