La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Deuterocanonich/Sirach

La Bibia piemontèisa Ij Deuterocanònich

Introdussion

Sirach

Pròlogh

Vàire a son j’ansegnament ch’a l’han dane la Lege, ij Profeta e j’àutri scrit e për lor as dev laudesse Israel tant ‘me pòpol instruì e savant. Përchè a l’é necessari che ij letor as contento nen ëd vnì a esse competent mach për lor midem, ma che ij savant e dcò ij profan a vado a gratifichesse d’utilità con la paròla e jë scrit ëd mè cé Jesù, an dedicànd-ze motobin a la letura dla Lege, dij Profeta e dj’àutri lìber dj'antich, e, avendie conseguì na competensa notévola, possà a scrive cheicòsa a riguard dl’educassion e dla saviëssa, përchè col che a l’ha a car ël savèj, na vira ch’a l’àbia assimilalo, a peuda andé anans ant na condòta conform a la Lege. Donch, i seve anvità a fene na letura con atension e binvolensa e, combin l’angage butà ant la tradussion, a perdonene se a smijerà ch’i sio pa stàit bon a rende serte espression con vigor. E nen mach st’euvra, ma dcò la Lege istessa, ij Profeta e d’àutri lìber a l’ha un vantage pa cit ant l’original. Dl’ann ch’a fa tranteut, rè Everget, rivà n’Egit e fermasse motobin ambelelì, dòp d’avèj trovà che lë scrit a l’era ëd valor grand e educativ, dcò mi i l’hai pensà ch’a fussa necessari buteme a fene la tradussion con fatiga e diligensa. Dòp d’avèj spendù un foson ëd vijà e studià për tut col temp, i l’hai finì ës lìber, che i pùblico adess për tuti coj che an pais forësté a veulo conformesse scond le costume dla Lege.

1

Elògi dla Saviëssa

¹Tuta saviëssa a ven da Nosgnor, e a l’é sempe con chiel. ²La sàbia dël mar, le stisse dla pieuva e ij di dël mond, chi è-lo ch’a podrà conteje? ³L’autëssa dël cel, com a s’ëslàrga la tèra, la përfondità dl’abim chi podralo esplorela? ⁴Ma la Saviëssa, chila, a l’è staita creà anans ëd tut, l’Anteligensa e la Prudensa a ven-o da l’eternità. ⁵ La rèis ëd la Saviëssa, a l’è staita arvelà për chi? Col ch’a l’è che a conòss ij sò disegn? ⁶Ëd savi, a-i në j’è mach un: avèine tëmma quand a l’è astà an sël tròno. ⁷A l’è stàit Nosgnor che a l’ha creà la saviëssa: vëddùa e misurà e spantià dzora ‘d tute soe euvre, ⁸conform ij don che a l’ha fane a minca carn. Chiel a l’ha elargine a coj ch’a l’han grinor ëd chiel. ⁹La tëmma për Nosgnor a l’è glòria e vajantisa, gòj e coron-a d’argiojissansa. ¹⁰La tëmma për Nosgnor arlama ‘l cheur e a dà contentëssa, gòj e vita longa.

La tëmma 'd Nosgnor a l'é la vera saviëssa

¹¹Për col che a l’ha tëmma dël Signor a la fin a andrà tut bin, a sarà benedì ant ël di ëd soa mòrt. ¹²La tëmma ‘d Nosgnor a l’è prinsipi ëd saviëssa ch’a l’è staita creà con ij fedej ant ël sen matern. ¹³La saviëssa a l’ha fàit ël ni an tra j’òm, fondament sensa fin; e a restrà an fideltà con tùit ij sò dissendent. ¹⁴La tëmma për Nosgnor a l’è saviëssa ‘d pianta: ij so divòt a s’arpato dij frut. ¹⁵Ëd lòn ch’a n’han pì anvia a sarà ampinìa la ca ‘d lor, ij magasin dij sò frut. ¹⁶La tëmma për Nosgnor a l’è coron-a ‘d saviëssa: a fa fiorì pas e boneur. ¹⁷Dé a l’ha vëddù e mzurà la saviëssa; a l’ha fàit pieuve siensa e lum d’anteligensa; a l’ha esaltà la glòria possedùa da ij sapient. ¹⁸La tëmma për Nosgnor a l’è rèis ëd saviëssa: ij sò branch a son ëd vita longa. ¹⁹Gnun-a giustificassion për ël fot nen giust: ël dé ‘l gir ëd soa passion a sarà soa ruin-a. ²⁰Col ch’a l’ha passiensa a soporterà për un pòch ëd temp, ma a la fin a s-cionferà soa gòj; ²¹për pòch temp a tnirà stermà le paròle e ij làver ëd vaire përson-e a selebreran soa ‘nteligensa. ²²Për vàire a soporterà col ch’a l’ha passiensa, ma a la fin soa gòj a s-cionferà; ²³e për un pòch ëd temp a tnirà stërmà paròle e ij làver ëd tanta gent a selebreran soa ‘nteligensa. ²⁴Ij proverbi d’istrussion a son tesòr ëd la saviëssa, ma la misericòrdia a l’è n’abomìni për ël pecador! ²⁵Se ‘t l’has anvìa dla saviëssa: guerna ij comandament; antlora a sarà concedùa a ti da Nosgnor. ²⁶La tëmma ‘d Nosgnor a mostra e a dà saviëssa: as dà compiasensa d’esse òm pasi e ‘d fiusa. ²⁷Gnun-a dzubidiensa a la tëmma për Nosgnor: va mai a avzinete a chiel con fausserìa ‘d cheur. ²⁸Venta pa esse fard dë 'dnans ëd la gent: guerna toe paròle. ²⁹Sìe nen n'ipòcrita dë 'dnans a j'àutri, për nen tombé e për pa tirete d’apress ël dzonor. ³⁰Nosgnor a gavrà da la strem ij tò secret: ti ‘t saras umilià an facia dla ciambreja, ³¹da già ch’it l’has pa ‘rsercà la tëmma për Nosgnor e tò cheur a l’è pien d’ambreuj.

2

1 Car ël mè fieul, prónta toa ànima a la preuva se ‘t presente për servì Nosgnor. 2 Fate un cheur ëd dritura e ‘d costansa, va pa a pérdte ant ël temp ëd la sedussion. 3 Stà ansema a Chiel sensa scarté, përchè ti ‘t sie ant la prosperità anti j tò darié di. 4 Tut lòn ch’ancàpita, ti acétlo, e pòrta passiensa ‘nt lòn che a podrìa umiliete. 5 Përchè a l’è con ël feu ch’as preuva l’òr, e con ël griseul dl’umiliassion as preuvo j’òm bin acetà da Nosgnor. 6 Avèj fiusa an Chiel e it saras giutà: séghita la stra ‘d dritura e spera an Chiel. 7 Vojàutri ch’i tëmme Nosgnor, speté soa misericòrdia: scarté pa da la stra për nen tombé. 8 Vojàutri ch’i tëmme Nosgnor, avèj fiusa an Chiel: e vòstra arcompensa a vnirà pa a manch. 9 Vojàutri ch’i tëmme Nosgnor, speré anti j sò benefissi: argiojissansa sensa fin e misericòrdia. 10 Consideré le generassion passà e penséie: é-lo delodù col ch’a l’ha avù fiusa ant ël Signor? O a l’è stàit bandonà chi a l’ha vivù an soa tëmma? È-lo stàit trascurà col ch’a l’ha anvocalo? 11 Përchè Nosgnor a l’è clement e misericordios, arleva ij pëccà e a sàlva ant ël moment ëd la tribulassion. 12 Guaja! A coj ch’a l’han ël cheur ant la pau e le man andolénte, e al pecador ch’a marcia an doe stra! 13 Guaja! Al cheur fagnan përchè sensa fej: për sòn a sarà sensa protession! 14 Guaja! A vojàutri che i l’eve përdù la përseverànsa: còs fareve quand ch’a-i rivrà Nosgnor! 15 Coj ch’a l’han timor ëd Nosgnor a s’arviro pa a soe paròle, e a séghito soe stra coj ch’a l’han grinor ëd Chiel. 16 Coj ch’a l’han timor ëd Nosgnor a sërco ‘d piaséje, e a s’arpato ‘d soa lej coj ch’a l’han grinor ëd Chiel. 17 Coj ch’a l’han timor ëd Nosgnor a pronto ‘l cheur e a umìlio soa ànima dëdnans ëd Chiel. 18 " Campómse ant ij brass ëd Nosgnor e pa ant le man dj’òm! Përchè com a l’è soa grandëssa, parèj a sarà soa misericòrdia!”

3

ONÓRA PARE E MARE

1 Car ij mè fieuj, scoté ij consèj ëd vòst pare, seguitéje e i sareve salvà da ij maleur; 2 përchè Nosgnor a veul onorà ël pare dai fieuj e a conférma l’autorità dla mare dzora ‘d lor. 3 Col ch’a onóra ‘l pare a fa espiassion dij sò pecà. 4 Col ch’a riveriss la mare a l’è tant ‘me chi a ‘mbaron-a un tesòr. 5 Col ch’a onóra ‘l pare a l’avrà ‘d gòj dai pròpi fieuj, e soa orassion a sarà scotà. 6 Col ch’a riveriss ël pare a l’avrà vita longa, col ch’a obediss a Nosgnor a darà consolassion a soa mare. 7 Col ch’a l’ha tëmma ‘d Nosgnor a rispeta ‘l pare, e a serv ël pare e la mare tanme ‘d padron. 8 Onóra tò pare ‘d fàit e ‘d paròla E it podras otnì soa benedission. 9 La benedission dël pare a fa fòrta la ca dij fieuj, nopà la maledission ëd la mare a në dëscàussa le fondamenta.

10 Gnun-a blaga dël dzonor ëd tò pare; përchè sò dëscrédit a l’è pa motiv ëd glòria për ti. 11 La glòria ‘d n’òm a dipend da l’onor dël pare, na mare dzonorà a l’é onta dij fieuj. 12 Car ël mè fieul, ven an socors ëd tò pare cand a sarà vej, daje nen tristëssa arlongh soa vita. 13 Dcò s’a dovèissa perde la testa, sie comprensiv; dëspreslio pa antramentre che ti ‘t treuve ant ël pien ëd le fòrse. 14 Përchè Dé a dësmentierà mai la misericòrdia vers tò pare, e as tnirà cont a scont dij tò pecà. 15 Ant ël di ëd toa tribulassion Dé as n’aviserà ‘d ti, e ij tò pecà a slingueran tant ‘me giassa al sol. 16 Col ch’a chita ‘l pare a l’é parèj dël bestëmiador, col ch’ansulta soa mare a sarà maledì da Nosgnor.

ESSE ÙMIL

17 Mè car fieul, esse modest an lòn ch’it fase e it saras stima për òm generos. Pì it saras amportant, tant pì fate ùmil, përparèj dëdnans ëd Nosgnor it l’avras grassia da chiel, 19 përchè a son na caterva ij supèrb e ij pien ëd sagna , tutun ël Signor a ‘rvela mach a j’ùmij ij sò secret.

20 An efet, Nosgnor a l’é tut potent e a son j’ùmij ch’a lo glorìfico. 21 Va pa an serca ‘d lòn ch’a l’é tròp àut për ti, va pa a ‘nvestighé ‘d lòn ch’a l’é dzora ‘d toe fòrse. Pensa da bin a lòn ch’a l’é state ordinà, përchè it ses nen obligà a ‘ngagete an lòn ch’a l’é mister. 23 Sfòrste nen an lòn ch’a trassend toa capèacità; përchè it l’has amprendù ‘d pì ëd lòn che l’òm a peul comprende. 24 Speculassion filosòfiche a l’han sbardlane vàire; suposission fàrde a l’han dëstradà ij pensé. 25 L’òm ostinà a tombrà ant ël mal, Col ch’a l’ha anvìa ‘d privo a perdrà soa vita. 26 L’òm ostinà as cària ‘d pen-e, e ‘l pecador ambaron-a pecà su pecà. 27 La dësgrassia a variss pa l’òm ëd sagna, përchè l’erba grama a s’anrèisa an chiel. 28 L’òm ëd sust a médita ij provérbi ël but dël savi a l’é savèj scoté.

L’ALMÒSNA

29 L’eva a dëstissa un feu ch’a branda l’almòsna fa espiassion dij pecà. 30 Arcambié favor a l’è providensa dl’avnì: ël di ‘soa croa a trovrà agiut.

4

1 Fieul mè, gàvie pa al pòver lòn ch’a l’ha da manca për vive, sërca d’esse sensìbil al bèich ëd ij bzognos. 2 Fa nen seufre l’òm ch’a l’ha fam e gnanca esasperé un ch’a lé già ant j’ambreuj. 3 Cària pa la situassion ëd n’òm già svers, nega nen n’agiut a col ch’a l’ha necessità. 4 Arpossa pa la domanda d’un pòver, vìrte nen da l’àutra banda për ël mìser. 5 A col ch’a ciama, gàvje pa l’atension a j’ëbzògn, smon nen a gnun la ciansa ‘d maledite, 6 përchè, s’at maledisso con amaritùdin, ël Creator a scotrà soa arcesta. 7 Fate nopà vorèj bin da tuti E sbassa la testa a l’autorità. 8 Scota con deuit ël pòver e rëspónd con grinor a so salut. 9 Lìbera ël crasà da l’opressor: sërca pa d’esse pusil ant ël fé giustissia. 10 Për j’òrfo venta esse tanme un pare e për soa mare parèj d’un marì: it saras fieul dël Pì Àut, e Chiel a t’amerà dl’amor ëd cola ch’a l’ha generate.

ANÀLISI SPIRITUAL ËD LA SAVIËSSA

11 La Saviëssa a onora motobin ij sò fieuj e a soagna tuti coj chìa van an serca ‘d chila. 12 Stimé Saviëssa a l’è stimé la vita; coj ch’a la sërco bonora dla matin a saran arpatà ‘d gòj. 13 Col ch’a riva d’avèjla arditrà’d glòria, Nosgnor a benedirà tut lòn ch’andrà anandié. 14 Venerela a l’è tanme deje cult al Dé Sant; estimela a veul dì esse stimà da Nosgnor. 15 Scotela, a darà giudissi ëd sust e d’equità, avzinéssie a sarà vive sicur. 16 Col ch’a n’ha fiusa a l’avrà n’ardità, e ij sò dëssendent a në saran sempe padron. 17 Dël prinsipi a-j mnerà an leu torzù, a-j farà ven-e tëmma e sparm, s-cinconàndlo con soa dissiplin-a, ma a sarà mach për oten-e soa fiusa e buté a la preuva soe esigense. 18 Contut, peui a lo portrà al vieul pì drit an manifestàndje ij sò secret. 19 Se un a dovèissa dëstradesse da sò camin, la saviëssa a lo bandonerà a soa perdission.

ÓNTA VERA E VËRGÒGNA FÀUSSA

20 Car ël mè fieul, fa tension a le situassion e tente san dal mal: a l’é la manera ‘d mai vërgognete ‘d ti. 21 Përchè a-i è n’ónta ch’a pòrta al pecà, antramentre ch’a -i è na vërgògna tut onor e glòria. 22 Deuvra mai ‘d riguard a tò dann e gnun-a vërgògna a toa ruin-a. 23 Gnun-a omission dël parlé al moment bon, stërma mai toa saviëssa. 24 Përchè a l’è da toe paròle ch’as conosrà toa sapiensa e da lòn ch’it dira stoa istrussion. 25 Gnun-a contradission ëd vrità, nopà sèmper ónta ‘d toa ignoransa. 26 Gnun-a gena ‘d confessé ij tò pecà, it peule pa opónte a la corent dël fium. 27 Gnun-a sotmission ai tomon, gnun-a preferensa a favor ëd un potent. 28 Lòta për la vrità fin-a la mòrt: Dé tò Signor a combatrà për ti. 29 Gnun-a arogansa cora it l’avras da parlé: mai strach o fagnan ant j’euvre. 30 A ca toa it saras mai parèj d’un leon, comportàndte da sospetos con tò dipendent. 31 Toa man a sarà mai tendùa për ciapé ni sarà për dé.

5

FÀUSSE SICURËSSE

1 Gnun-a fiusa an toe richësse e pensa mai: “ Sòn a l’è pro për mi!”. 2 Séguita pa l’ampuls ëd vive conform le passion ëd tò cheur. 3 Venta mai dì: “ Gnun a podrà domineme!”, përchè Nosgnor a farà giustissia sicura. 4 Dì mai: “ I l’hai pecà, e bin: còs è-lo capitame?”, përchè Nosgnor sa speté vàire. 5 S’i comëtte un pecà darera l’àutr, sie pa tant sicur dël perdon. 6 Dì nen: “ Granda soa misericòrdia, am perdonerà tùit ij pecà ch’i l’hai fàit!” 7 Speta pa a convertite a Nosgnor e rimanda nen un di për l’àutr, përchè soa flin-a a peul flambé a l’amprovista e ti ant ël di dël castighi t saras perdù. 8 Gnun-a fiusa anti j beni mal-vagnà Përchè ant ël di dla dësgrassia at serviran a nen.

VENTA PARLÉ CON SUST

9 Bat pa ‘l gran a tùit ij vent e marcia nen për qualsëssìa senté. 10 Ch’it sie costant an toe convinsion, e ch’it l’àbie na paròla sola. 11 Sempe pront a scoté, ma tarda a dé na rëspòsta. 12 S’it conòsse cheicòsa, rëspond a col ch’a l’ha domandate; d’àutra part: ten la boca sarà. 13 Parlé a peul dé glòria, ma dcò dzonor, përchè a l’è la lenga la perdission ëd l’òm. 14 Che gnun a peuda dete dël caluniator e che toa lenga a vada pa a buté ‘d trabucèt, përchè se la vërgògna a l’è për ël làder, për l’òm dla lenga dobia la condana a l’ésevera. 15 Fa mai ël mal, nì pòch nì tant, o fete d’amis ch’it j’ere: nemis.

6

1 Ven pa a esse ‘l nemis ëd ël tò amis, përchè na bruta riputassion a pòrta mach onta e dëspresi: a l’è la sòrt ëd l’òm ëd lenga dobia. 2 Laste pa andé a toa anvia, dësnò soa ^[1]fòrsa at dësblerà tanme un tòr dëscadnà; 3 E ‘d ti, a-i restrà mach pì n’erbo sëccà, dëspojà dle feuje e privà dij frut. 4 La passion grama a men-a l’òm a la ruin-a Për gòj e svergna da part dij sò nemis.

VER E FÀUSS AMIS

5 Con na lenga gentil, un as fa un baron d’amis, e na paròla ‘d deuit a favoris ëd bon-e relassion. 6 Ch’a-i sia pro motobin ëd gent da saluté, ma ‘d consèj: un su mila. 7 Anans ëd fete n’amis, butlo a la preuva, acòrda pa tròp vitman toa fiusa. 8 Përchè a-i é l’amis ëd conveniensa Ch’at chita ant ël di dël maleur. 9 A- é l’amis ch’a ven a esse nemis, ch’at ësvergognerà an dësquatand vòste ruse. 10 A-i é col ch’a ven a mangé a toa tàula, ma ch’at lasrà da sol ant ël di dla malora. 11 Se tut a va bin, a sarà n’àutr ti-midem, ch’a pijerà fin-a autorità con ij tò sërvent. 12 Ma ‘nt l’umiliassion at sarà contra e it lo vëdras pa pì. 13 Slontànte dai tò aversari e pijte varda dai tò pretendù amis. 14 N’amis fidà a l’é tanme na sosta sicura, col ch’a l’ha trovalo a l’ha trovà na perla. 15 N’amis fidà a l’ha pa d’equivalent, so valor as peul nen butesse an sla balansa. 16 A l’è parèj ëd n’armedi ëd vita trovà da coj ch’a l’han tëmma ‘d Nosgnor. 17 Col ch’a vènera l’autorità dël Signor a sa bin serne ij so amis, përchè com a l’é chiel, parèj a saran ij sò cambrada.

AMPRENDE SAVIËSSA

18 Car ël mè fieul, làste instruì da toa prima gioventura; përparèj it trovras Saviëssa fin-a a l’età dij cavèj bianch. 19 Avzìnte a la Saviëssa parèj d’un lauràu o d’un sëmneur, ch’a spera ant na bon-a cujìa. It dovras tribulé na frisa a coltivela, ma dun-a it në mangeras ij sò frut. 20 Saviëssa a podrìa esse rùdia për coj ch’a son pa stàit a soa scòla, e a abiterà nen an chila l’òm sensa sust. 21La saviëssa a sarà greva për chiel parèj ëd na pera da aussé, për preuva ‘d fòrsa, ch’a tardrà nen a lassela tombé a tèra. Përchè Saviëssa a l’è com a dis sò nòm: as manifésta pa con ciairëssa a vàire. 23 Car ël mè fieul, scota e aceta mè avertiment, possa nen andaré mè consèj. 24 Buta ij tè pé ant ij sò sep, e tò còl an soa caden-a ‘d giov. 25 Cària sò fardò ansima a toa schin-a, pòrta passiensa ‘d soe liasse. 26 Avzìnte a chila con tuta toa passion e màrcia dzora ‘d soe pianà con tute toe fòrse. 27 Sërcla, séguita sò trassament, chila as farà conòsse; e na vira ch’it l’has pijala, làsla mai pì scapé.

28 A la fin, ti ‘t trovras l’arpòs da para ‘d chila, e toa arserca as convertirà an gòj për ti. 29 Anlora ij sò sep a saran na protession frema, e sò giov, na vestimenta ‘d glòria splendrienta. 30 A sarà parèj d’òr archincà, brodà con lambel ëd porpra. 31 it la porteras parèj ëd na vestimenta d’onor, it në sandras tant ‘me un diadema ‘d vitòria. 32 S’it lo veule, car ël mè fieul, ti ‘t saras savi, e s’it angageras ëd pianta, vniras esse arvià. 33 S’it l’avras car a scoté, t’amprendras ; s’it faras atension, it dventeras savant. 34 Stà ‘nsema a la gent d’esperiensa, fà profit ëd soa sapiensa. 35 Scota con soèn tute le paròle ch’a rivo da Dé: ch’a t’ëscapo pa ij mot ëd bon sens. 36 Se i dovèisse mai trové n’òm d’anteligensa, valo a trové ‘d bon-a veuja. Venta che tò pé a frusta j’ëscalin ëd soa pòrta. 37 Médita ij comandament ëd Nosgnor, buta ‘n pràtica di e neuit ij sò precet. Chiel midem a darà fòrsa a tò cheur E at darà la sapiensa che it veule.

7

CONSÈJ PËR TÙIT IJ DI

1 Se ti ‘t fase pa dël mal, ël mal a l’avrà nen prèisa dzora ‘d ti! 2 Pijte varda da la përversità e costa as tnirà leugn da ti. 3 Sëmna pa ant le preus ëd l’angiustissia për andé nen a cheuje sét vire tant. 4 Ciàmje pa ‘l podèj a Nosgnor, nì un pòst onorìfich al rè. 5 Fà nen visa ‘d giustifichete dëdnans ëd Nosgnor, e gnanca ‘l savi an facia al rè. 6 Gnun-e anvìe d’ëvnì giùdess se peui it ses pa bon ëd ranché via l’angiustissia. Përchè an col cas, it l’avrìe tëmma dël potent e it butrìe an privo toa dritura. 7 Mai ofende la ciambreja dla sità e mai dëgradesse an facia ‘d tuti ! 8 Che ‘l pecà a vada mai a rampignet për doi vire ‘d fila, a l’è pro un për fete colpéivol. 9 Va mai a dì: “ Dè a vardrà a la bondosità dij don che i l’hai faje: e quand che i farai l’oferta al Dé pì Àut a sarà acetà”. 10 Gnun-e gene ant l’orassion, e dësmentia mai ëd fè almòsna ai pòver. 11 Derid pa l’òm an soferensa, përchè Dé a umìlia e àussa. 12 Sërca nen ëd busiardarìe contra ‘d tò frel e gnanca contra ‘l tò amis. 13 Guernte ‘d pianta da la busiardarìa, andé anans a busiardé a pòrta a nen ëd bon. 14 Al consèj dj’ansian parla nen tròp, parla mai a tòrt o d’ësbies, e che toa orassion a sia pa mach ripetitiva. 15 Dëspresia nen ël travaj fatigos o ël lauré dij camp : a l’è ‘l Dé pì Àut midem ch’a l’ha creàje për nojàutri. 16 But-te pa ‘nsema a ‘d gent sensa fej nì lej, përché a l’è pa leugn ël fot ëd Nosgnor, avìsnte ! 17 Umìlia ancreus tò orgheuj, përchè l’avnì dl’òm a l’é d’esse mangià dai verm, e ‘l feu a l’è ‘l castigh ëd ël përvers.

J’AMIS, LA FAMIJA: PRÒSSIM

18 Sacrìfica nen n’amis ai tò interess, nì un ver frel fedel, gnanca për tut l’òr pì pur. 19 Consìdera pa na sposa brava e sàvia nen dégna, përchè soa grassia a val ëd pì dl’òr. 20 S-cincon-a nen n’ës-ciav ch’a travaja con fidelità, nì n’ovrié ch’a-i buta l’ànima a lòn ch’a fa. 21 Stìma con tut tò cheur un sërvent ëd sust, e arfùdje pa la libertà. 22 Has-to ëd béstie? Vìja dzora ‘d lor, e guernje s’at dan ëd profit. 23 Has-to ëd masnà ? Daje n’educassion, ch’a sio costumà a la dissiplin-a fin-a da cit. 24 Has-to ëd fije? Guerna soa verginità Nen tròpa ‘ndulgensa con lor. 25 Mària toa fija, e a sarà për ti euvra bon-a! Ma bèica ‘d mariela con n’òm ëd sust. 26 Has-to na fomna conform a tò cheur? Divòrsia nen; nopà ft-te pa ‘d cola ch’it l’has an ghignon. 27 Ëd tut tò cheur, onora tò pare, e dësméntia pa le soferense che toa mare a l’ha patì për ti. 28 Arcòrdte ch’a son ëstàit lor a generete: còs podrìes-to deje an càmbi ëd lòn ch’a l’han donate?

DOVÈJ ANVERS DIJ SACERDÒT

29 Vénera Nosgnor con tuta toa ànima, e rispéta ij sò sacerdòt. 30 Àma tò Creator con tute toe fòrse e trascura pa ij sò ofissiant. 31 Arconòss l’autorità ‘d Nosgnor e onora ‘l sacerdòt, daje soa part, com a l’ha prescrivù Dé: primìssie, sacrifissi d’espiassion, oférta ‘d spale ‘d béstie sacrificà, rimanensa d’oferta vegetal e ij pì bon prodòt sant e arservà a Dé.

DOVÈJ ANVERS DIJ PÒVER

32 Smon sempe con generosità al pòver, për podèj esse benedì ëd pianta da Nosgnor. 33 Esse generos con tùit, al viv com al mòrt arfuda pa toa carità. 34 Va nen a dëstornete da coj ch’a son an deul, ma pija part a soa tristëssa. 35 Ésita pa ‘d visité ij malavi, an fasend përparèj ti ‘t saras stimà. 36 An tut lòn ch’it fase pensa a tò darié destin e it tomberas mai ant ël pecà.

8

Travaj ancora nen terminà

---

1. opura: “toa”