Oscar Pernwerth/Soné musicant

Artorn

---

Soné, musicant!

"Suonate, musicanti, fatevi molto onore!"
e costa a l'é la stòria ëd chi
a l'ha lassà 'l paise soa campagna
për fesse stra ant ël mond, për fé ...cariera!
e sèmper a-j artorna, coma un refren,
l'ideja fissa: "Ma ti, ma ti, chi it ses?".

Ma tim an fin dij cont, chi it ses?
It nm'arcòrde pì nen ëd toe radis?
Tò sangh, ëd còs l'é-lo fàit? Ëd tòa tèra,
la tèra che tò cé a mnava vìa,
sël tombarel, quand ch'a fasìo ël gav
dlë prime ca ovriere ëd Leumann.
E ti, chi it ses? It ses lòn, mach lòn:
un sangh ëd pòver, ëd sudor, ëd travaj,
e it veule esse n'àutr, un monsù, n'ësgnor?"
Cost sangh ëd travajeur ch'i l'oma andrinta
che an brusa 'l ven-e, an possa, an fà andé anans,
l'é prope lòn ch'an gropa tuti ansema,
tuti ovrié, fijé, fieuj, anvod d'ovrié.
E mi, lontan da ca, sì, al frèid, an mes ai bòsch
an mes a 'd gent che am ponta e am dis "Schlawiner!"
ch'i son? "Io songo carne 'e maciello, so' emigrante!"
e tuti ij mèis i speto 'l pan, la carn për vive
pròpe da coj che am ponto e am diso: "Itaker!".

"Suonate, musicanti, fatevi molto onore!"
Grassie, napolitan, ch'i seve vnùit,
bele-sì al frèid, a canté an piassa,
grassie a voi, comediant, tòni, teron
ch'i l'eve fame rije, 'l lerme a j'euj:
criéj-la an facia al mond, vòstra canson:

"Io songo carne 'e maciello, so' emigrante!"--

(Erlangen, luj 1973)