Neuv Sermon Subalpin/Pija coragi, Gesù at manda a ciamé

Artorn

Pija coragi, Gesù at manda a ciamé

Quand ch'i lesoma la Paròla 'd Nosgnor, a l'é nen mach na bela conta ch'i lesoma, a l'é nen mach n'esercissi leterari... ma a l'é l'apel che ancheuj Nosgnor medésim a adressa a nojàutri 'd përson-a. A che përsonagi dël vangel i jë smije vojàutri e còsa podrio-ne amprende da chiel? Vardoma ancheuj la varision ëd Bartimé, ch'a l'era bòrgno.

"Peui a son rivà a Gerico, e coma ch'a partìa da Gerico con ij sò dissépoj e 'n grand ëstrop ëd gent, n'òm ch'a l'era bòrgno, për nòm Bartimé, fieul ëd Timé, a l'era setà an sla stra e a ciamava la limòsna. Quand ch'a l'ha sentì ch'a-i passava Gesù 'd Nazareth, a l'é butasse a crijé e a dì: "Gesù, fieul ëd David, àbie compassion ëd mi!". E diversi a-j trovavo da dì përchè a stèissa ciuto, ma chiel a crijava ancora pì fòrt: "Fieul ëd David, àbie compassion ëd mi!". Gesù, antlora, a l'é fërmasse e a l'ha mandalo a ciamé. A l'han donca ciamalo disandje: "Pija coragi, àuss-te, Gesù at manda a ciamé!". E campand a tèra sò mantel, a l'é aussasse e a l'é vnù da Gesù. Gesù a l'ha domandaje: "Còsa veus-to ch'it fasa?". E 'l bòrgno a l'ha dije: "Rabunì, fa ch'i s-ciàira!". Gesù a l'ha dije: "Va, toa fej a l'ha salvate". E 'd colp la vista a l'é artornaje e a l'é andaje dapress a Gesù për la stra" (March 10:46-52).

Ant la letura dël vangel ch'i l'oma fàit la vira passà, i l'avìo 'ncontrà Giaco e Gioann ch'a l'ero acostasse a Gesù con na petission. Ancheuj i ancontroma n'àutr ch'a-j presenta na petission, na sùplica: a l'é n'òm ch'a l'era bòrgno e ch'a stasìa për la strà a ciamé la limòsna. An tuti e doi ij cas, Gesù a-j fà l'istessa domanda: "Còsa veus-to ch'it fasa?". Gesù a smija fin-a rassegnà che la gent a-j s'acòsta mach për ciameje 'd grassie. La preghiera génita, an efet, a l'é nen mach "ciamé", ma 'dcò adorassion e làude. An tùit ij cas, Gesù a l'é bin cossient d'esse vnùit an tra costa umanità bzognosa, për fene dël bin. Tutun, Gesù a l'ha bin rason ëd nen dì che 'd sì a qualsëssìa nòstra preghiera - chiel a sa mej che nojàutri lòn ch'i n'oma da manca. Ij bzogn ch'i sentoma a son nen sèmper lòn che përdabon an serv. I l'oma da amprende, anans ëd tut, a conòsse e a raportesse a Nosgnor Dé con fiusa. I l'oma da trové an chiel nòstra sodisfassion e gòj - përchè i j'ero stàit creà pròpi për lòn, ma an chiel i trovoma 'd sicur na rispòsta a tùit ij nòstri bzogn, conform a soa santa providensa.

Gesù a rend la vista a col òm, ch'a l'era bòrgno, ma a-j dis ëdcò:  "Va, toa fej a l'ha salvate". Lolì a l'é bin da pì che dije: "Va, adess i podras ës-ciairé". Lolì a l'é coma s'a l'avèissa dije: "La fiusa ch'it l'has butà an mi, a l'ha fàit ëd pì che rend-te la vista fìsica - ch'a l'é 'd sicur amportanta - ma a l'ha rendute 'salv', 'antregh', complèt, coma na creatura uman-a ch'a l'é destinà a la comunion con sò Creator, Dé. It l'has confëssà toa fede an mi, 'ël fieul ëd David', ël Mëssìa, ël Salvator dël mond. I l'hai date parèj 'la ciav' nen mach ëd la vista fìsica, ma bin pì che lòn, la ciav ëd la 'vision ëspiritual'. An ëvnisend-me dapress, ti 't dëscheuvreras neuve dimension ëd la vita uman-a, cole ch'it l'avrìe avù fin da l'inissi, anans che 'l pëccà a vastèissa minca n'aspet ëd vòstra esistensa".

A l'é parèj che col òm, adess ch'a l'é varì, "a-j va dapress a Gesù për la stra". An lolì i vëdoma 'l prinsipi dla vita cristian-a. Vera, për col òm a sarà nen sèmper belfé andeje dapress a Gesù, ma a podrà esse sicur che collì a sarà l'inissi ëd tante sodisfassion, pì 'd cole ch'a podèissa imaginé.

Ant la conta, armarché 'dcò: "... e campand a tèra sò mantel, a l'é aussasse e a l'é vnù da Gesù". Për andé da Gesù e con Gesù, i dovoma lassé da banda "ël mantel" ch'a quata ij nòstri pëccà, për che chiel a-j arleva e a-j na lìbera. I l'oma da campé vìa ij nòstri strass ëspòrch ch'a j'ero nòstra "vestimenta", coma ch'a dis la Paròla: "I soma tùit anfetà e antamnà dal pecà. Fin-a i nòstri mej ësfòrs, dëdnans a Ti, a son gnent' àutr che 'd ëstrass anflà 'd grass" (Isaìa 64:5). An efet, is doma tante àrie ma is rendoma gnanca cont vàire ch'i soma, dnans a Nosgnor, spòrch e spussolent! Vàire ch'i l'avrìo da lavesse e d'arvestisse 'd neuv - da la mira spiritual, perchè cola lì a l'é l'ùnica condission ch'an përmëttrà 'd presentesse dëdnans a Nosgnor. Nòstra purificassion e vestission a l'é 'l don ch'i arsèivoma da la grassia 'd Nosgnor për la fe ant ël Salvator Gesù. Un bel dì, tuti coj ch'a l'han fidasse an Gesù a 'rseivran un "mantel" neuv, rich e càud, tant da smijé 'd "fieuj ëd rè". Ël "mantel" ch'i portoma ancheuj a va pròpi nen bin, an serv pa. Campandlo via, i podroma "sauté an pé" lìber e core anvers ëd Gesù. Chiel an darà lòn ch'i l'oma da manca.

Vera, cole ch'i l'oma dovrà ambelessì a son ëd figure për fesse mej comprende, ma i l'oma da ciamene lòn ch'a sìa ch'an ampacia për podèj "core" dal Salvator Gesù Crist! A-i é gnente ch'i l'oma nojàutri ch'a vala la pen-a 'd portesse dré quand ch'i andoma da Gesù, perché, coma ch'a l'é scrit: "Nosgnor a l'ha fàit che Chiel medèsim a fussa nòstra sapiensa, giustissia, santificassion e redension" (1 Corint 1:30).

PREGHIERA

Nosgnor! Ti ch'it ses passà dëdnans a mi ancheuj, pròpi pr' ël mojen d'ës test dël vangel, i levo 'nvers ëd ti mia vos për suplichete che ti, an tò amor, am ven-a 'n agiut. A l'é mach ti ch'it peude rësponde ai mè bzogn. Ora che ti 'm ciame, i coro anvers ëd ti con fiusa, an lassand da banda ij mè strass, përchè a sìa ti 'l mè tut. Amen.