Michel dij Bonavé/Stòrie d'ordinaria portierìa/Presentassion
Introdussion[modifiché]
Dédica[modifiché]
I veuj dediché cost travaj a tuta cola categorìa ’d fomne ch’a son ëstàite portiere, an particolar i-j lo dedico a doe ’d lor ch’a son stàite assè importante an mia vita: mia nòna da part ëd pare e mia mare. Con costa dédica i veuj arneghé publicament tuta cola gena ch’i l’hai avù an mia vita për esse stàit un fieul ëd na portiera. Ancheuj, ch’i l’hai giumai le piume grise, i son nopà orgojos ëd podèj dì a tut ël mond che mi i son nassù e chërsù an na portierìa.
Colocassion stòrica e geogràfica[modifiché]
La stòria a së svòlgg a Turin, ant na portierìa d’un palass qualsëssìa dël Borgh ëd San Salvari, bele se ’nt mia ment l’arferiment a l’é motobin pì precis, comsëssìa, për ëd motiv përsonaj, i preferisso nen definilo ’nt na manera pì strèita.
I soma ’nt un ann qualsëssìa fra ’l 1960 e ’l 1970, un moment ëstòrich ant ël qual le portiere e le portierìe, un tòch a la vira, a son an camin ch’a sparisso për lasseje ’l pòst a col angign elétrich ch’as ciama «citofono».
Përsonagi[modifiché]
- PETRONILLA : La portiera da tuti ciamà mach Nilla
- Na vos da fòra
Senari[modifiché]
La sena a l’é nen sì tant definìa, mach lòn ch’a basta da podèj capì sùbit ch’as trata ’d na portierìa; l’aredament a l’é pòver ma dignitos: na tàula, doe cadreghe (nen ëd pì da già ch’a l’é destinà a na përson-a ch’a-i viv da sola), un fornel a gas, un bufé con la part dë dzora sarà da doi véder ësmerijà e, sël ripian, na curnis con na fòto, doe pòrte, quàich quadrèt pendù a le muraje, un calendari, un termòmetro con la balin-a pien-a ’d mercuri. An sla tàula a-i é lòn ch’a peul esse l’avans d’un disné: un piat, un bicer, na carafa d’eva, na mica ’d pan e quàich ghërsin. Da na banda a-i é na veja màchina da cuse (miraco na Singer) con ansima ’d tòch dë stòfa ambaronà. Ant un canton a-i é na ramassa ’d melia e un pòrtamnis ëd coj ëd na vira fàit ëd tòla zincà e con ël man-i ’d bòsch.
Ant lë svolgiment ëd la rapresentassion a-i son nen ëd variassion a l’aredament, mach quàich oget present a podrà esse dovrà e spostà.
Al duvertesse dël sipari a peul esje na cafetiera «napolitan-a» ansima a un dij fornej con l’eva ch’a beuj e a versa na frisa (costa situassion a l’é nen obligatòria), a basta ch’a-i sia la cafetiera. Da quàich part, miraco nen tròp an vista, a-i é na scàtola ’d cartron maròn, ëd cole dj’ambalagi normaj e con le dimension ëd na scàtola dle scarpe.
Dëscarié ël copion complèt an *.pdf