La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Surtia/Surtia 16

Da Wikisource.

Surtìa[modifiché]

16[modifiché]

La Bibia piemontèisa - Surtìa 16

Nosgnor a provëd la Mana[modifiché]

1Apress d’esse partì da Elim, tuta la gent d'Israel[1] a l'é rivà al desert ëd Sin, ch'as treuva an tra Elim e 'l Sinai, ël di ch'a fà quìndes ëd lë scond mèis dòp ch'a l'ero surtì dal pais d'Egit. 2Ant ël desert, tuta la gent d'Israel a l'é lamentasse contra Mosè e Aron. 3J'Israelita a l'han dije: "Ah, s'i fusso pro mòrt për man dël Signor ant ël pais d'Egit, quand ch'i j'ero setà dë 'dnans a 'd marmite pien-e 'd carn, cora ch'i mangiavo 'd pan fin-a ch'i në vorìo! Vojàutri i l'eve portane fòra ant ësto desert për fé mach meuire 'd fam tut cost ëstrop grand ëd gent!".

4Anlora 'l Signor a l'ha dit a Mosè: "I son an camin për vojàutri ëd fé pieuve 'd pan dal cel[2], e la gent a seurtirà e a n'archeujerà lòn ch'a l’é pro, di për di, për podej-je buté a la preuva. Daran-ne da ment a mie Lej për conformëssje? 5Ant ël sest di, a pronteran lòn ch'a l'han portà e as troverà ch'a sarà 'l dobi 'd lòn ch'a l'avìo cheujì j'àutri di.

6Mosè e Aron a l'han dit a tùit j'Israelita: "A la sèira iv rendreve cont ch'a l'é stàit ël Signor a porteve fòra dal pais d'Egit, 7e a la matìn i vëddreve la glòria ‘d Nosgnor, përché chiel a l'ha scotà vòstre plente contra 'd chiel. Për lòn ch'an rësguarda, nojàutri, còs i somne përch' iv lamente contra 'd noi?". 8Mosè a l'ha dit: "I lo savreve quand che Nosgnor av darà 'd carn da mangé a la sèira e 'd pan a la matin për sodisfeve, përchè Nosgnor a l'ha scotà le plente ch'i l'eve fàit contra 'd chiel. Për lòn ch'as rësguarda nojàutri, còsa somne? Vòstre lamente a son pa contra 'd nojàutri, ma contra Nosgnor".

9Anlora Mosè a l'ha dit a Aron: "Dì a tuta ël pòpol ëd j'Israelita: 'Vnì dë 'dnans a Nosgnor, përché chiel a l'ha scotà vòstre plente'".

10Ora a l'é rivà che antramentre Aron a parlava a tut ël pòpol ëd j'Israelita e lor a vardavo anvers al desert, la glòria ‘d Nosgnor a l'é manifestasse 'nt la nìvola, 11e Nosgnor a l'ha parlà a Mosè e a l'ha dije: 12"I l'hai scotà le plente dj'Israelita. Dije: 'A la sèira i mangereve 'd carn e a la matin i pasiereve la fam con ëd pan. Parèj iv rendreve cont ch'i son Mi, Nosgnor, vòstr Dé'".

13A la sèira a son ëvnuie ‘d quaje e a l'han quatà 'l camp, e a la matin un seul ëd rosà a l'era tut d'antorn al camp. 14 Quand ch'a l'é svaporà ël seul ëd rosà, là 'nt la surfassa dël desert a-i era na sostansa fin-a e sbriàbil, fin-a coma na geilà bianca an sla tèra.

15Cand che j'Israelita a l'han vëddula a l'han dit l'un con l'àutr: "Còs é-lo lolì?"[3], dàit ch'a savìo nen còsa ch'a l'era. E Mosè a l'ha dije: "Col-lì a l'é 'l pan ch' ël Signor a l'ha dave da mangé[4]".

16"Sossì a l'é lòn che Nosgnor a l'ha comandà: "Minca na person-a a në deuv cheuje tant ch'a l’é pro për chiel da mangé, la mzura d'un òmer për person-a, conforma 'l nùmer ëd vòstra gent. Ognidun a në deuv cheuje për tuti coj ch'a vivo an sòa tenda".

17J'Israelita ha l'han fàit parèj, e a l'han cheuì-ne, chi da pì, chi da meno. 18Cand ch'a l'han ëmzurà con n'òmer, chi ch'a n'avìa da pì a në restava pì gnente, e chi ch'a l'avìa da meno a në mancava pa. Ognidun a l'ha cheujì lòn ch'a në podìa mangé[5]. 19Mosè a l'ha dije: "Che gnun a në lassa vansé fin-a a la matin". 20Lor, nopà, a l'han nen ëscotà Mosè. cheidun ëd lor a l'ha conservane na part fin-a a la matin e a l'ha peui trovalo pien ëd verm e ch'a spussava. Mosè për lòn a l'é 'nrabiasse contra 'd lor.

21Anlora a l'han cheuì-ne minca matin, ognidun conforma lòn ch'a në podìa mangé e quand che 'l sol a l'era pì càud a slinguava. 22E 'l sest di a l'han cheuì-ne 'l dobi, doi òmer për përson-a, e tùit ij cap ëd la comunità a son ëvnùit a contèilo a Mosè.

23Chiel a l'ha dije: "Sossì a l'é lòn che Nosgnor a l'ha dit: 'Doman a l'é 'l temp che minca travaj a l’ha da chité, un Saba consacrà[6] a Nosgnor[7]. Tut lòn ch'i veule cheuse, cheuslo ancheuj; tut lòn ch'i veule beuje, beujlo ancheuj; tut lòn ch'a vansa, butelo da part për vojàutri e goernelo fin-a a la matin". 24Anlora a l'han butalo da part fin-a a la matin, pròpi coma che Mosè a l'avìa comandà, e a spussava nen e a l'avìa nen dij verm. 25Mosè a l'ha dit: "Mangelo d'ancheuj, përchè ancheuj për Nosgnor a l'é 'n Saba. Ancheuj i lo trovëreve nen ant ij camp. 26I lo cheuiereve për ses dì, ma ant ël setim di, ël Saba, a-i në sarà pa". 27Ant ël dì ch'a fa set, cheidun a l'é andàit a serchelo, ma a l'ha nen trovane.

28Anlora 'l Signor a l'ha dit a Mosè: "Për vàire temp ancora i arfudreve-ne dë scoté ij mè comandament e mie disposission? 29Vardé, a l'é përchè Nosgnor a l'ha dave 'l Saba che chiel av dà da mangé për doi dì ant sest di. Che ciaschëdun ëd voi a resta anté ch'a l'é; che gnun a vada via da sò leugh ant setim di". 30Anlora ant ël setim di, ël pòpol a l'ha arposà.

31La cà d'Israel a l'ha dàit a costa sostansa 'l nòm ëd mana. A l'era tanme lë smens ëd colànder, a l'era bianca e a savìa coma 'n bëscheuit a l'amel[8]. 32Mosè a l'ha dit: "Sossì a l'é lòn che Nosgnor a l'ha comandà: 'Che n'òmer a sìa ampinì 'd mana, butelo dë 'dnans a Nosgnor ch' a sìa goernà për ij vòstri dissendent, parèj ch'a peusso vëdde lòn ch'i l'hai dàve da mangé ant ël desert quand che' i l'hai fave seurte dal pais d'Egit'.

33Mosè a l'ha dit a Aron: "Pija 'n vas, ampiniss-lo con n'òmer ëd mana[9] e peuj butlo dë 'dnans a Nosgnor për mostrelo a le generassion ch'a vniran". 35 Giusta coma Nosgnor a l'avìa comandà a Mosè, Aron a l'ha butalo dë 'dnans a la Testimoniansa[10] për essie goernà.

35Ora j'Israelita a l'han mangià 'd mana për quarant' agn fin-a tant ch'a son rivà ant un pais abità; a l'han mangià 'd mana fin-a ch'a son rivà ai confin ëd la tèra 'd Canan[11]. 36N'òmer a l'é 'n décim ëd n'éfa[12].

Nòte[modifiché]

  1. Let. "Tùit ij fieuj d'Israel".
  2. Cfr. Gioann 6:31.
  3. La paròla "mana" an arferiment a costa sostansa a ven dal son dle paròle originaj 'd "Còs é-lo sossì?" [מָן הוּא כִּי לאֹ יָדְעוּ מַה־הוּא (man hu’ ki lo’ yadÿ’u mah hu’).]
  4. Cfr. 1 Corint 10:3.
  5. Cfr. 2 Corint 8:15.
  6. O "sant".
  7. Cfr. Surtìa 20:8-11.
  8. Cfr. Numer 11:7-8.
  9. Cfr. Ebréo 9:4.
  10. L'Èrca dël Pat, ant ël Tabernacol.
  11. Cfr. Giosué 5:12.
  12. Òmer e éfa a son ëd mzure 'd contenensa ch'i savoma nen bin vàrie lòn ch'a l'ero.