Vai al contenuto

La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/Ebreo/Ebreo 13

Da Wikisource.

La Bìbia piemontèisa - Ebréo 13

Litra a j’Ebreo

[modifiché]

Condòta përsonal e comunitària

[modifiché]

1Che l’amor da frej e seur a chita mai an tra ‘d voi. 2Dësmentieve nen ël dovèj cristian dl’ospitalità; grassie a chila cheidun, sensa savèjlo, a l’ha dàit d’alògg a dj'àngej[1]. 3Arcordeve dij përzoné coma s’i fusse an përzon ansem a lor. Arcordeve ‘dcò ‘d coj ch’a son maltratà, coma s’i sentisse an vòst còrp medésim ij sò patiment ëd lor.

4Che ‘l matrimoni a sia onorà da tuti e goerné sensa macia vòstra vita coniugal[2] përchè Nosgnor a mancherà nen ëd castighé coj ch’a son inmoraj e ch’a comëtto d’adulteri.

5Ch' ij vòstri cheur a sio sensa avarìssia; contenteve ‘d lòn ch’i l’eve, përchè Nosgnor midem a l'ha dit: "It lasserai nen e i t'abandonrai nen[3]". 6Ëd manera ch’i podoma dì con fiusa: “Nosgnor a m’é d’agiut, parèj i l’avrai gnune tëmme: lòn ch’a podrìa mai feme la gent[4]?”.

7Arcordeve ‘d coj ch’a l’han portave a la fede nunsiand-ve la paròla ‘d Nosgnor. Imité l’esempi ëd soa fede ëd lor ; consideré ‘l bin ch’a l’é vnùje da soa vita ‘d lor.

8Gesù Crist a resta 'l midem: coma ch’a l’era ier, a l’é ancheuj e a sarà doman. 9Për lòn, lasseve nen ëmné dëdsà e dëdlà da ‘d dotrin-e diverse e forestere, përchè  ‘l cheur a l’ha da trové soa fòrsa an la grassia ‘d Nosgnor, e nen da d’osservanse riguard a lòn ch’as peul o ch’as peul nen mangesse. Gnun profit a l’é vnune mai a coj ch’a-j pràtico.

10Nojàutri i loma n’autar e, dij sacrifissi ch’a-i smon-o a l’han gnun drit ëd mangene j’ufisiant ant ël tabernacol. 11An efet, ël dì che ‘l gran sacerdòt a porta ‘l sangh ëd le bestie a l’intern dël santuari per fé l’espiassion dij pecà, ij còrp ëd cole vìtime a son dël tut brusà fòra dël campament[5]. 12A l’é ‘dcò për lòn che Gesù, për santifiché ‘l pòpol con sò sangh midem, a l’ha patì fòra da le pòrte dla sità. 13Seurtoma, donca, a trovelo fòra dël campament, carià dël disonor che chiel a l’ha portà, 14përchè nojàutri i l’oma nen ambelessì na sità[6] da steje ch’a durërà për sèmper, ma i sërcoma cola ch’a l’é ancora da vnì.

15A Nosgnor, donca, smonoma sèmper, për ël mojen ëd Gesù Crist, un sacrifissi ‘d làude[7], l’é a dì, ël frut ëd làver ch’a confesso sò nòm. 16Dësmentieve nen ëd fé dël bin[8] e ‘d fé part dij vòstri beni: costi-si a son ij sacrifissi che a Nosgnor a-j piaso.

17Fé l’ubidiensa ai vòstri dirigent, fé lòn ch’a diso[9]. Sò travaj a l’é ‘d vijé sù vòstre ànime: ëd lolì a l’avran da rend-ne cont. Deje ‘d rason ch’a lo faso con letissia e nen con regret: përchè lòn av sarìa ‘d gnun profit.

18Preghé për noi: i soma persuas ch’i l’oma na bon-a cossiensa e, an tute le ocasion, i vorsoma comportene con onestà[10] con tuti. 19Dzortut, iv ciamo ‘d preghé përchè i peuda torné bin tòst a troveve.

Preghiera final e conclusion

[modifiché]

20Che ‘l Dé dla pas, ch’a l’ha fàit seurte da ‘n tra ij mòrt Gesù, nòst Signor, ël gran Bërgé dle fèje, grassie al sangh ëd n’aleansa eterna, 21av fornissa ‘d tut lòn ch’i l’eve da manca per fé soa volontà. Che Nosgnor, për la potensa ‘d Gesù Crist, av fasa porté ‘d frut bondos: lolì a l’é lòn ch’a-j pias. Tuta la glòria a vada a chiel, për ij sécoj dij sécoj. Amen.

22Iv prego, car ij mè frej e seur, d’arsèive coste paròle d’esortassion, përchè i l’hai scrivune an pòche paròle. 23I l’eve da savèj che nòst frel Timòt a l’é stàit liberà. Se chiel am ven a troveme tòst, i vnirai a vëdd-ve con chiel. 24Porté ij mè salùt ai vòstri dirigent e a tut ël pòpol sant. Coj ch'a stan an Italia av salùto.

25Che la grassia a sia con tuti vojàutri. Amen.

Nòte

[modifiché]
  1. Cfr. Génesi 18:1-8.
  2. O “let coniugal”.
  3. Cfr. Deuteronòmi 31:6,8; Giosuè 1:5.
  4. Cfr. Salm 118:6.
  5. Cfr. Levitich 18:27.
  6. O “na ca”.
  7. O “d’assion ëd grassie”.
  8. O “‘d fé beneficensa”.
  9. O “sogeteve a lor”.
  10. O “onor”.