Vai al contenuto

La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/At/At 4

Da Wikisource.

La Bìbia piemontèisa - At 04

J’At dj’apòstoj

[modifiché]

La catura e 'l process ëd Pero e 'd Gioann

[modifiché]

1Antant che Pero e Gioann a parlavo al pòpol, a son rivà ij sacerdòt, ël cap ëd le guardie dël templi e ij Saducé. 2A l'avìo 'n gran fastidi[1] che Pero e Gioann a nunsièisso al pòpol l'arsurression dai mòrt, che già a l'era realisasse an Gesù. 3Parèj a l'han faje aresté e, dàit ch'a l'era già sèira, a l'han butaje 'n përzon fin-a a la matin dòp. 4Diversi 'd coj ch'a l'avìo sentù sò mëssagi[2] a l'han chërduje, e 'l nùmer dij chërdent a l'è chërsù fin-a a apoprè sinchmila òm, sensa conté le fomne e ij cit. 5Ël di dòp, a l'é radunasse a Gerusalem ël consèj dij governator, ëd j'ansian e djë scriba, 6con Annas, ël grand sacerdòt, Caifas, Gioann, Sander, e d'àutri mèmber ëd la famija dël grand sacerdòt. 7A l'han portà Pero e Gioann dë 'dnans ëd lor e a l'han ciamaje: "Con che podèj e an nòm ëd chi i l'eve fàit sossì?". 8Anlora Pero, pien dë Spìrit Sant, a l'ha dije: "Governator dël pòpol e vojàutri j'ansian d'Israel; 9È-lo chi soma esaminà ancheuj për ël bin ch'i l'òma fàit a n'òm stropi? Veuleve savèj an che manera a l'é stàit varì? 10Lassé ch'i fortisso a tuti voi e a tut ël pòpol d'Israel che col òm a l'é stàit varì grassie al nòm ëd Gesù Crist ël Nasaré, che vojàutri i l'eve butà 'n cros, ma che Nosgnor a l'ha arsussitalo dai mòrt. 11A l'é 'd chiel ch'a parlo lë Scriture anté ch'a diso: 'La pera che vojàutri ij costrutor i l'eve lassà da banda[3], a l'é dventà la pera la pì amportanta[4]'.12La salvassion as peul trovesse an gnun d'àutri, përchè, sota 'l cel, a l'é nen dàit a j'òm d'àutri nòm ch'a peusso salvene".

13Cand ch'a l'han vëddù l'ancalura 'd Pero e 'd Gioann e a son rendusse cont che coj dòi òm a l'ero dij popolan sensa istrussion, a na son restà maravijà e a l'han arconossù ch'a l'ero pròpi stàit con Gesù. 14Vëddend, peui, che l'òm ch'a l'era stàit varì a l'era lì present ansema a lor, a l'han savù dije contra pì gnente. 15Anlora a l'han faje seurte fòra dal Sinedri e a son butasse a dëscute an tra 'd lor. 16"Còsa l'omne da fé con sta gent-sì?" as disìo l'un l'àutr, "Ël miràcol ch'a l'han fàit a l'é ciàir e la neuva a l'é spantiasse an tuta Gerusalem: i podoma nen neghelo. 17Ma për nen fé core la vos ancora 'd pì, a venta ch'i-j mnassoma 'd parlé pì a gnun ant ël nòm ëd col Gesù". 18Avendje donca torna ciamà, a l'han comandaje 'd pì nen parlé 'd gnun-a manera nì 'd mostré an nòm ëd Gesù. 19Ma Pero e Gioann a l'han replicà: "Giudiché s'a l'é giust dë 'dnans a Nosgnor che noi i ubidisso a vojàutri pitòst che a Dé, 20përché i podoma pa nen fé divers che dì le còse ch'i l'oma vëddù e sentù". 21Anlora a l'han lassaje andé mach con d'àutre mnasse, nen trovanda coma ch'a podrìo castigheje, e lòn përchè a l'avìo tëmma dël pòpol, da già ché tuti a dasìo glòria a Nosgnor për lòn ch'a l'era rivà. 22L'òm ch'a l'era stàit varì con sto segn miracolos a l'avìa pì 'd quarant'agn.

Ij dissépoj 'd Gesù a prego për arsèive 'd coragi

[modifiché]

23Ore, apress d’esse stàit liberà, a son andàit a la viarà dai sò, e a l'han contaje tut lòn che ij sacerdòt e j'ansian a l'avìo dije. 24Pen-a ch'a l'han sentulo, a l'han elevà tùit ansema la vos a Nosgnor e a l'han dit: "Sovran Signor! Ti 't ses ël Dé ch'a l'ha fàit ël cel e la tèra, ël mar e tute le còse ch'a-i son[5]. 25Ti 't l'has dit për boca 'd Tò sërvent David: 'Përché a son-ne tant agitasse le nassion e ij pòpoj han-ne progetà 'd còse veuide? 26Ij rè dla tèra a l’han pijà posission e ij prinsi a son butasse ansema për deje contra a Nosgnor e contra Sò Crist[6]'. 27An efet, contra 'd tò sant Fieul Gesù, ch'it l'has consacralo[7], a son radunasse Eròd[8] e 'l governator Ponsio Pilat[9], con ij pagan e 'l pòpol d'Israel, 28për feje tut lòn che toa man e tò consèj a l'avìo già anans determinà, conforma a tò volèj, ch'a fusso fàite. 29Adess, donca, Signor, varda coma lor a mnasso e conced ai tò sërvent ëd nunsié toa Paròla con fermëssa. 30Dëstend toa man përchè a-i sio tante varision, miràcoj e maravije an nòm ëd tò sant Fieul Gesù". 31Cand ch'a l'han finì 'd preghé, ël leugh andoa ch'a l'ero radunà a l'ha tërmolà e tuti a son ëstàit ampinì dë Spìrit Sant e a nunsiavo la Paròla 'd Nosgnor dësgagià e coragios.

Le condission dij prim cristian

[modifiché]

32Ora, tuti ij chërdent an Gesù a j'ero d'un sol cheur e 'd n'ànima sola. Gnun a disìa dle còse ch'a possedìa ch'a fusso le soe, ma ògni còsa a l'era 'n comunansa[10] 'n tra 'd lor. 33Ëdcò j'apòstoj a rendìo testimoniansa con gran fòrsa a l'arsurression dël Signor Gesù, e Nosgnor a-j benedija con abondansa. 34A-i era gnun ëd lor ch'a vivìa 'nt l'indigensa, përchè tuti coj ch'a l'avìo 'd camp o 'd ca, a-j vendìo e, portanda 'l frut ëd la vèndita, 35a lo butavo ai pé dj'apòstoj. A l'era peui dëstribuì a mincadun second ch'a n'avìa da manca. 36A l'era parèj che Giose, un levita ch'a vnisìa da Cipro, ch'a l'avìa arseivù da j'apòstoj lë stranòm ëd Bàrnaba, ch'a veul dì "fieul ëd consolassion", 37a l'ha vendù 'n camp ch' a n'era padron, a l'ha portane l’arcavà e a l'ha 'dcò butalo ai pé dj'apòstoj.

Nòte

[modifiché]
  1. O "a l'ero 'nrabiasse".
  2. O "la paròla".
  3. O “campà via”.
  4. O "pera d'angol". Cfr. Salm 118:22.
  5. Cfr. Surtìa 20:11; Neemìa 9:6; Salm 146:6.
  6. Cfr. Salm 2:1-2.
  7. O "onzù".
  8. Cfr. Luca 23:7-11
  9. Cfr. Maté 27:1-2; March 15:1; Luca 23:1; Gioann 18:28-29
  10. Cfr. At 2:44-45.