Gemma Cattero/Podèj

Da Wikisource.

Artorn

Podèj[modifiché]

(1992 - I° Decennio dël Grup Ansian e Pensionà)

Podèj viresse andré
e vëdde ant un ëspecc
la vita …
Na stòria ‘d tanti ani
vivùa e pa sgairà
seren-a…
Podèj sempre fërmé
la pendola dël temp
su n’ora
ch’a daga pas al cheur
e a fassa sente gòj
ëd vive…
Setesse a l’ombra dj’ani
doa a bat un ragg ëd sol
ch’a scauda…
Mëssoné ‘l bin sëmnà
ant ël camp ëd nòstra vita:
man pien-e
e pasi spassëgé
ant un giardin fiorì
doa a chërso
le fior ëd l’amicissia
la pianta dël boneur
e gòdse
un pò ‘d salute an pas
për tut ël temp dl’avnì
ch’an resta…
Podèj viresse andré
vardé tut ël passà
e sent-se
ancor giovo…!