Gemma Cattero/Novèmber

Artorn

Novèmber

Tante banchëtte mute
andoa l’otonn s’arpòsa...
Chiet a l’é ’l mar,
gent che lì an pas a scota
ël toch leger ëd j’onde
come ij moment ch’a passo.

Për n’àtim j’ilusion
s’afacio a la memòria,
che an sël bindel ëd sabia
pian pian a j’abandon-a:
póer ëd vita al sol
tëbbi ’d novèmber