Gemma Cattero/Lun-a ’d Pasqua
Lun-a ’d Pasqua[modifiché]
An sël profil sever ëd la rochera,
la lun-a pien-a a l’ha slargà sò reu
e lusend d’un ciairor parèj d’un feu
tenz ëd ross sto mond ch’a seufr e a spera.
Lë scur ëd costa neuit carià ’d misteri
dëstend soa pas sla tèra coma ’n vel,
a smijo lontan tuti ij lumin dël cel
coma ij torment dël cheur e ij desideri.
La gent fà la vijà dla sman-a Santa;
la lun-a a piora l’ora dla Passion,
ant l’aria greva a s’àusso j’orassion
mentre lontan na procission a canta.
Cala ’l përdon giù da la vòlta bleuva
gonfia dë stèile, tuta anluminà,
a bruso ’nt un farò tuti ij pecà:
la lun-a a cangia e a arnass n’ànima neuva.