Dario Chioli/Da la toa boca ëd reusa
Da la toa boca ëd reusa[modifiché]
Da la toa boca ëd reusa
i respiro ’l frèid dla neuit,
ò amor, tuta fàita ëd làit,
bianca come na stèila, lusenta
com na stissa ’d rosà sota la lun-a.
I bèivo da la toa boca e penso
a lë splendor dla vita ch’as distissa;
e i veuj sté si con ti, reusa splendenta,
e che sta nòstra neuit mai pì a finissa.
13.V.1975