A vnirà la mòrt e a l’avrà ij tò euj

A vnirà la mòrt e a l’avrà ij tò euj –
costa mòrt ch’a ‘n compagna
da la matin a la sèira, dësvìa,
sorda, come un vèj ringret
o un vissi absurd. Ij tò euj
a saran na van-a paròla,
un crij tasù, un silensi.
Parèj it jë vëdde minca matin
quand su ti sola it pieghe
ant lë specc. O cara speransa,
col di i savroma ‘dcò noi
ch’it ses la vita e it ses ël pa nen.

Për tuti la mòrt a l’ha në sguard.
A vnirà la mòrt e a l’avrà ij tò euj.
A sarà come chité un vissi,
come vëdde ant lë specc
seurte torna fòra un visagi mòrt,
come scoté un laver sarà.
I caleroma mut ant ël gorgh.