Cesare Lavarino/Le Fior ëd San Giüsep
Le Fior ëd San Giüsep[modifiché]
Cesare Lavarino, Le Fior ëd San Giüsep A Mars i festegioma ij nòstri Papà
Le fior ëd San Giusèp
a son fiorìe a massèt,
massèt ëd fior reusa
tra feuje vërd ëscur.
Tra le prime fior dla Prima
son fiorìe leste leste,
për ’na prima festa ’d Ca,
për la Festa ’d mè Papà.
Da sì doi di a l’è primavera,
festa ’d color për nostra tèra,
ma për noi già ’ncheuj a l’è festa,
un cit bochèt su la fnestra,
ch’ a lo vëdda quand ch’a torna,
strach e ’n pòch sconsulà
për ël travaj ëd tuti ij di,
e che vëdendlo, ant ël sò cheur
a senta tut ël nostr amor,
a senta ëd Ca ël nòstr calor,
a sapia che i riconossoma
’l còst ëd tanti Sò sacrifissi.
Papà ancheuj a l’ è Festa
a l’ è Toa Festa
nen mach na fior
i vorìa portete,
ma ’n giardin antregh,
tut fiorì ’d sent color,
ij color dël cel,
ij color ëd l’ amor.
Ma i finirai për dite
con tut me cit cheur
“it veuj bin Papà”:
cost a l’ è mè bochèt ëd fior.